Ja jestem właśnie jedną z tych osób, które zostały dotknięte tym schorzeniem i to w dwóch kolanach. Zaczęło się niewinnie od delikatnych bólów kolan, ale z czasem ból się wzmagał, zwłaszcza przy dużym wysiłku, a nawet potrafił obudzić w nocy. W końcu przyszedł czas na wizytę u lekarza, przypisywali leki przeciwbólowe, maści chłodzące, żele, fizjoterapię itp. pomagało na chwile, a potem od nowa ten sam ból. Jeden lekarz stwierdził, że udaję bo nie chce mi się zmywać podłóg w domu na kolanach, pomijając fakt, że wynaleziono już mopy. Aż wkońcu trafiłam do rzetelnego ortopedy, który po szeregu badań, prześwietleń i usg odkrył u mnie to schorzenie. Wysłał mnie do innego fachowca specjalizującego się w takich przypadłościach i tym sposobem po kilku kolejnych nieudanych próbach łykania prochów i smarowania maściami, trafiłam na stół operacyjny.
Najpierw pod nóż poszło kolano prawo, bo bolało bardziej (mimo że w badaniach wyszło,ż e lewe jest gorsze). Miałam artroskopię z wycięciem jakichś tam błon maziowych i zwolnieniem troczka rzepki. Zastosowano znieczulenie w krzyż, mało przyjemne, ale do przeżycia. Operacja pomogła, potem była jeszcze rehabilitacja i oczywiście zastrzyki przeciwzakrzepowe przez miesciąc. Zadowolona z efektów rok później dałam sobie grzebać w drugim kolanie, tylko tym razem przy znieczuleniu ogólnym, które uważam było o wiele lepsze. Potem znowu rehabilitacja i wszystko póki co przycichło, czasem tylko pobolewa mnie jedno albo drugie. A jestem już 5 i 4 lata od artroskopii. No i teraz okazało się, że jestem w ciąży i zastanawiam się czy moje kolana utrzymają ciężar, jaki się z tym wiąże? Lekarz uprzedzał, że to może się odnowić, więc chyba znowu będę musiała złożyć mu wizytę, jak tylko się coś zacznie dziać.
