Nie zawsze jednak będzie to zależne tylko i wyłącznie od kobiety. Bardzo często to dziecko i sposób jego ułożenia w łonie matki na krótko przed porodem decydują o tym, w jaki sposób przyjdzie ono na świat. Wówczas lekarz podejmuje natychmiastową decyzję, która będzie najlepszym rozwiązaniem dla zdrowia i bezpieczeństwa matki i dziecka.
Najczęstszym sposobem jest tak zwany poród naturalny. Główną rolę odgrywa tu kobieta, jej aktywność, jak również niezależne od niej, naturalne reakcje jej ciała – skurcze.
Pewnym rodzajem naturalnego porodu, jest ten ze zwiększoną aktywnością kobiety w pierwszym, jak i drugim etapie porodu. Podczas pierwszej jego części kobieta ułatwia dziecku przejście przez kanał rodny poprzez chodzenie, kręcenia biodrami, kołysanie się, oddychanie przeponą itp. W etapie drugim, w którym nie jest już w stanie chodzić, ułatwia dziecku poprzez przyjęcie odpowiedniej pozycji, na przykład klęcząc, kucając lub leżąc w pozycji bocznej.
Bardzo wiele mówi się ostatnio o porodach w wodzie. Przede wszystkim plusem ma być tu zmniejszenie bólu podczas skurczy. Zapewnia się wówczas także odpowiednie warunki dla dziecka, dla którego przyjście na świat w ten sposób ma być łagodniejsze. Woda powinna mieć temperaturę 36, 37 stopni Celsjusza, a powietrze co najmniej 26. Nie każda kobieta jednak może zdecydować się na poród w wodzie. Bardzo ważne jest tu ogólne zdrowie kobiety. Przeciwwskazania to choroby układu krążenia, nadciśnienie, choroby skóry, patologia ciąży lub inne zaburzenia w czasie porodu.
Mimo iż w domu czujemy się najbezpieczniej, rzadko kobiety decydują się na poród poza szpitalem. Pomimo że istnieje taka ewentualność, szpital daje pewność natychmiastowej interwencji w przypadku nieprzewidzianych powikłań.
Komplikacje są najczęstszym powodem porodów zabiegowych. Gdy siły natury nie wystarczają do bezpiecznego przyjścia na świat dziecka, wówczas wkracza medycyna. Najbezpieczniejszym z zabiegowych porodów jest wykonanie cesarskiego cięcia, które jest rodzajem operacji mającej na celu wyciągnięcie dziecka z łona matki. Ewentualność ta wymaga jednak późniejszej rehabilitacji i dłuższego pobytu w szpitalu.
Bardziej drastyczna metodą jest poród kleszczowy. Decyzja o użyciu kleszczy zapada jednak tylko w ewentualności, gdy już za późno jest na wykonanie cesarskiego cięcia, a należy szybko wydobyć główkę na zewnątrz. Wprawiony lekarz używa wówczas specjalnie wyprofilowanych kleszczy, którymi łapie za główkę dziecka i kieruje tak, jak podczas porodu fizjologicznego.
Ten sam cel ma zastosowanie próżnociągu położniczego. Zamiast kleszczy stosuje się jednak specjalną przyssawkę, którą przykłada się do główki dziecka, w celu jej wydostania poza kanał rodny.
