Występuje w nim około 100 gatunków rzadko spotykanych roślin, czy też zwierząt. Roztoczański Park Narodowy zlokalizowany na Roztoczu Środkowym, objął swymi granicami jedne z najcenniejszych wartości przyrodniczych tego regionu. Swoją unikalność Roztocze, a tym samym i Park, zawdzięcza licznym procesom jakie zachodziły tutaj na przestrzeni dziejów.
To właśnie one wycisnęły swoje piętno na organizmach zasiedlających ten teren. Specyficzny klimat Roztocza, przeplatanie się ciepłych i zimnych mas powietrza, zadecydowały o charakterze wykształconej tu szaty roślinnej. Ona z kolei stworzyła odpowiednie siedlisko dające ogromne możliwości rozwojowe dla różnych grup systematycznych zwierząt.Aby wzmocnić unikalną i bogatą przyrodę, tworzone są również liczne parki krajobrazowe.Lasy zajmują na Roztoczu Środkowym ponad 40% powierzchni.
Tradycje ochrony przyrody na Roztoczu sięgają końca XVI w., kiedy to obszar ten włączono do Ordynacji założonej przez Kanclerza Jana Zamoyskiego. Wówczas utworzono tutaj "zwierzyniec" otoczony wysokim parkanem o długości ok. 30 km. Obejmował on powierzchnię obecnego obw. ochr. Bukowa Góra oraz część obwodu ochronnego Florianka w granicach dzisiejszego Roztoczańskiego Parku Narodowego. W zwierzyńcu tym trzymano jelenie, dziki, wilki, rysie, żbiki i tarpany. Zamość bywa nazywany "Perłą Renesansu" i "Padwą Północy. Często jest to jednak jeden z niedocenianych regionów pod względem turystycznym w Polsce.
