Fiordy w Skandynawii powstały na obszarach górskich, poprzez zalanie dolin wydrążonych przez lodowiec. Stanowią one wraz z Oslo, Bergen i Trondheim najważniejszy powód wypraw turystycznych do Norwegii. Przyciągają jak magnes wędkarzy, nurków, amatorów Nordic Walkingu oraz fotografów z całej Europy. Fiordy najlepiej oglądać na początku maja, gdy wiosną zbocza skał porastają kwitnące wielobarwnie kwiaty. Latem z kolei, temperatury sprzyjają turystyce- na przełomie lipca i sierpnia dni są ciepłe i suche (jest wtedy powyżej 15 stopni Celsjusza), a błękitne niebo stanowi piękne tło dla monumentalnych skał i malowniczych zatok, a po wodach fiordów pływają flotylle białych promów. Przez pozostałe dziesięć miesięcy w roku życie w okolicy niemal zastyga, by jedynie w sezonie narciarskim ugościć amatorów wyczynów na białym puchu.
W Norwegii jest około sto fiordów położonych wzdłuż niemal całego wybrzeża, aż do granicy z Rosją - mają one przeróżne formy, głębokości i długości. Największe wrażenie robi widok fiordów położonych u zachodnich brzegów Norwegii, szczególnie w okręgu Bergen, gdzie co roku przybywa wielu turystów pragnących zobaczyć niezwykle dziewiczą i surową okolicę.
Bergen
Bergen to drugie co do wielkości miasto w Norwegii, zwane stolicą fiordów, gdyż bardzo dobrze sprawdza się jako wypadowa baza dla turystów chcących zwiedzić wybrzeże lub nawet cały kraj (znajduje się tu międzynarodowe lotnisko). Z miasta może startować wycieczka do doliny Flam, przez którą biegnie górska linia kolejowa w kierunku Aurlandsfjorden (odnogi najdłuższego i najgłębszego fiordu Norwegii, Sognefjorden). W tym najbardziej deszczowym mieście Norwegii rozpoczyna się także wiele tras oferujących podróże po fiordach statkiem. Wśród atrakcji Bergen należy wymienić starą dzielnicę kupiecką pamiętającą czasy, gdy miasto było najdalej wysuniętym na północ handlowym portem Hanzy oraz katedrę św. Olafa, bramę miejską i zamek Bergenhus.
Najbardziej znane fiordy Norwegii
Sognefjord to najdłuższy i najgłębszy fiord Norwegii, liczący 204 km długości i 1244 m głębokości. Wcina się w głąb lądu, sięgając aż do Parków Narodowych Jotunheimen i Jostedalsbreen. Sognefjorden to także najsłynniejsza droga wodna w Norwegii, po której pływają statki białej floty, oferując kilkudniowe wyprawy. Gudvangen i Geiranger, dwie osady położone pomiędzy fiordami, to najbardziej popularne w Skandynawii przystanie statków wycieczkowych. W zależności od zasobności portfela wybrać można się na tygodniowy rejs (koszt od 1000 - 1500 euro) lub jednodniową wycieczkę po fiordach (np. wyjazd ze Świnoujścia - od 120 euro wzwyż).
Nærøyfjord i Aurlandsfjord to piękne i imponujące dwie odnogi Sognefjord. Nærøyfjord znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Nad jego spokojnymi wodami, wznoszą się góry o wysokości 1800 metrów, a szerokość samego fiordu sięga nawet 250 metrów. Między Sognefjorden i Nordfjorden leży lodowiec Jostedalsbreen, będący największą pokrywą lodową na kontynencie europejskim.
Hardangerfjord położony jest niedaleko Bergen, słynie z okwieconych wiosną sadów owocowych tworzących prawdziwie rajski krajobraz oraz lodowca Folgefonna i wodospadu Vøringsfossen.
Geirangerfjord ma piękną turkusową barwę, otoczony jest ośnieżonymi szczytami okalających go gór i niezwykłymi wodospadami, z których najbardziej znany to Siedem Sióstr. Wielu uznaje go za najwspanialszy krajobraz w całym kraju, ale rzesze turystów sprawiają, że nie można nacieszyć się nim w ciszy i spokoju. Geirangerfjord znajduje się pod ochroną UNESCO.
Charakterystyka okolicy
Norwegia ma na swoim terytorium największe na świecie nagromadzenie fiordów: nigdzie na Ziemi nie ma ich tyle, co w Norwegii Zachodniej. W czyściuteńkich norweskich wodach pływają morświny, foki i wiele gatunków ryb, dlatego tak popularne stały się wyprawy wędkarskie w te okolice Skandynawii. Brzegi fiordów porasta bujna roślinność, co świadczy o tym, że jest tu bardzo żyzna ziemia, uprawiana od tysięcy lat.
Wiosna i lato dostarczają niewiarygodnie pięknych wrażeń wizualnych. Dzięki wpływowi prądu zatokowego Golfsztrom, który ma właściwości ocieplające, w okolicy norweskich fiordów panuje łagodny klimat, a masywy pozostają niemal wolne od lodu. Trzeba jednak pamiętać, że w regionie Skandynawii występują umiarkowane temperatury. Większość tras turystycznych wiedzie przez srogie, górskie tereny i pogoda jest tam typowo górska – często zaskakująco zmienna, od upału po przenikający ziąb. Na zachodnim wybrzeżu przez cały rok często występują opady oraz anomalia pogodowe, wieje dokuczliwy chłodny wiatr, dlatego koniecznie trzeba mieć odpowiednią odzież, zakładaną „na cebulkę” a także wygodne stabilne obuwie.
Inne kraje: Szkocja, Islandia, Grenlandia, Nowa Zelandia, Chile i Alaska również poszczycić mogą się fiordami – nie są one tam jednak tak spektakularnie piękne i tak liczne, jak te w Norwegii. Amerykańska gazeta Chicago Tribune umieściła norweskie fiordy na liście Siedmiu Cudów Natury, warto więc na własne oczy zobaczyć ten nieskazitelnie piękny a zarazem dziewiczy, niezmieniony ręką ludzką zakątek Europy. Tu nie ma drapaczy chmur, szybkich autostrad i pośpiechu – wręcz odwrotnie: czas płynie wolniej, powietrze jest klarowne a w oddali widać statek Wikingów, albo chociaż rybacki kuter ….
