Jest zdolne do dużych wysiłków umysłowych, gdy robi coś z zainteresowaniem. Te spostrzeżenia stają się zasadą pracy z dziećmi, a także z młodzieżą.
Pewien chłopiec przeżywał w czasie wakacji dramat - jego rodzice kłócili się i myśleli o rozwodzie. Zajęci sobą małżonkowie nie interesowali się wcale, że ich synek chodzi samotny i płacze. Pewnego dnia został zaproszony do pokoju przez jedną z wczasowiczek. Spojrzał na grubą księgę oprawioną w czarne płótno i spytał: "Co to za książka?". "Pismo Święte" - padła odpowiedź. "To mnie nie interesuje" - westchnął chłopiec. "A co ciebie interesuje?". "Przygody na morzu”.
Czy tam jest coś o tym?". "Jest! Choć przeczytamy razem". Zaczęli czytać i rozmawiać o Jonaszu. Potem inna znajoma zaproponowała chłopcu wspólne opracowanie dla innych dzieci książeczki o przygodach proroka. Chłopiec przepisywał małe fragmenty Pisma Świętego i projektował do nich rysunki. Przy tym słuchał komentarzy, zastanawiał się, co w tym tekście jest najważniejsze, i w końcu formułował to w postaci tytułu. W ten sposób powstawały kolejne karty albumu: u góry tytuł, niżej ilustracja, a pod nią cytaty z Pisma Świętego. Chłopiec tak się zajął tworzeniem własnej książki, że jego uwaga została odwrócona od zmartwień rodzinnych.
Podobnie można opracowywać z dziećmi książeczki o innych postaciach z Nowego i Starego Testamentu: o św. Józefie, Apostołach, Noem, Abrahamie, Mojżeszu, prorokach. Schemat jest prosty - na każdej ze stron znajduje się krótki fragment z Pisma Świętego, odpowiednio zaprojektowana ilustracja, dwa tytuły.
Pierwszy u góry ujmujący wydarzenie od strony zewnętrznych faktów, drugi - pod obrazkiem - od strony moralnej, duchowej. Starsze dzieci notują jeszcze w kilku zdaniach refleksje i wnioski, jakie nasunęły się im podczas pracy z tekstem biblijnym.
Zajęcia takie pozwalają na głębsze przemyślenie Słowa Bożego, ponieważ pisanie, rysowanie stwarza warunki do dłuższej koncentracji nad tematem i szczegółowej analizy każdego zdania. Praca dziecka, chociaż pod kierunkiem dorosłego, staje się stopniowo coraz bardziej twórcza, a przez to wykonywana z dużym zaangażowaniem. Dzieci przeżywają radość, czując intuicyjnie, że tego rodzaju zajęcia wpływają na ich wszechstronny rozwój.
