Kotły na biopaliwa stałe- aspekty użytkowania.

Ze względu na stan skupienia biopaliwa dzielimy na stałe, ciekłe i gazowe. Do biopaliw stałych zaliczamy miedzy innymi słomę w postaci bel, kostek albo brykietów, granulat trocinowy lub słomiany - tzw. pellet, drewno, siano, zboża, a także różne inne przetworzone odpady roślinne.

Systemy ogrzewania oparte na kotłach do spalania biopaliw stałych można podzielić na systemy do spalania biopaliwa w postaci rozdrobnionej, takiej jak pelety lub zrębki oraz na systemy do spalania biopaliw stałych w postaci nierozdrobnionej, tzw. polana. Każdy z nich  ma inne  wymagania co do  zasady działania, kotła i instalacji.

Wysoką funkcjonalność nowoczesnych  kotłów na biopaliwa uzyskano przez możliwość zautomatyzowania wszystkich procesów od doprowadzenia paliwa, automatycznego rozruchu, wyłączenia, oczyszczania wymiennika i palnika do automatycznego odprowadzenia popiołu.
Jednak stosowanie kotłów na biopaliwa stałe pociąga za sobą wiele  ograniczeń, którymi  nie  musimy się przejmować w przypadku  kotłów gazowych i olejowych, a nawet węglowych.
Stosowanie biopaliw wymaga przede wszystkim zapewnienia dużych powierzchni pomieszczenia kotłowni i magazynu paliwa.
Przy projektowaniu i wykonaniu kotłownie na biopaliwa należy uwzględnić, że magazyn paliwa powinien znajdować się  na tej samej wysokości co pomieszczenia kotłowni lub  wyżej i być tak zaprojektowany i usytuowany, żeby możliwy był łatwy rozładunek do niego zapasów materiału opałowego, oraz co najważniejsze dotransportowanie paliwa do kotła.

Kolejnym ważnym aspektem zagadnienia jest to, że magazyny na biopaliwa stałe wymagają intensywnej wentylacji i nie mogą być zawilgocone. Intensywna wentylacja pomieszczeń (w tym przypadku magazynu) niestety pociąga za sobą większe straty ciepła. Magazyn zlokalizowany w budynku ogrzewanym może spowodować wychładzanie ogrzewanych pomieszczeń wskutek przenikania zimna z magazynu przez ściany. Aby uniknąć tego problemu można wydzielić magazyn paliwa z budynku ogrzewanego. W ogrzewanym obiekcie pozostanie tylko kotłownia wraz z podręcznym, małym magazynem suchego paliwa. Reszta opału  jest wtedy  magazynowana i  suszona w odrębnym budynku lub np. pod  zadaszeniem. Konieczne jest jednak wtedy uzupełnianie  podręcznego magazynu.

Biopaliwa stałe najczęściej dostarczana są z dość wysoka zawartością wilgoci i aby dobrze się nimi paliło  wymagają często nawet ponad rocznego sezonowania. Nieumiejętne magazynowanie wilgotnego paliwa, brak wystarczającej wentylacji  może doprowadzić do powstania pleśni i grzybów w paliwie, a nawet w konstrukcji budynku.

Trzeba dobrze przemyśleć, jaką ilość opału powinniśmy magazynować w kotłowni, a jaką w zadaszonym, przewiewnym miejscu uwzględniając, nie tylko łatwość i częstotliwość dostarczenia  opału, ale także zachowanie estetyki otoczenia.
W magazynie podręcznym warto zgromadzić zapas suchego paliwa na około trzy, cztery miesiące sezonu grzewczego.

Przy wyborze  biopaliwa stałego trzeba pamiętać o tym, że transport jest opłacalny tylko na niewielkie odległości i należy zapewnić sobie lokalnego dostawcę.

Podsumowując,  zastosowanie biopaliw do ogrzewania budynków  jednorodzinnych wymaga   gwarancji dostaw paliwa z najbliższej okolicy oraz przewiewnych powierzchni magazynowych. Magazyny wymagają sporej powierzchni, a przy niewielkich działkach nie zawsze jest to możliwe. (KM)