Ciągła walka z własnym życiem, niezawsze pozwala nam przewidzieć wydarzeń, które często na zawsze zmieniają nawet nas samych.
Pewna kobieta wcześnie wyszła za mąż. Wraz z dwójką dzieci i męzem wynajmowała mieszkanie w kamienicy. Jednak los okrutnie ją zaskoczył. Partner dopiero z biegiem czasu stracił prace zaczął zatapiać swoje niepowodzenia w alkoholu oraz innych używkach. Dzielna matka niemogła narażać swoich dzieci na wieczne zycie pełne awantur, ubóstwa i alkoholowej nostalgi ojca. Postanowiła się spakować i odejść w poszukiwaniu lepszej pszyszłości dla siebie i dzieci. Niemogąc liczyć na pomoc rodziny skorzystała z pomocy miejskiego ośrodka pomocy społecznej. Tak znalazła schronienie w domach samotnej matki w różnych częściach kraju. Tam dopiero otwarła oczy na świat jaki nas wszystkich otacza.
Dom Samotnej Matki jest instytucja dającą pomoc i schronienie osobom znajdującym sie w naprawde trudnej sytuacji. Tworznie takich instytucji ma za zadanie pomagać matkom jak i ich dzieciom odnależć się w nowym etapie życie. Nie tylko schronienie przed warunkami atmosferycznymi są priorytetami takich domów. Często niezdajemy sobie sprawy liczby wkładu na powstanie takiego domu. Oprócz sztabu personelu na prawidłowe funkcjonowanie takiej instytucji pracują same matki bedące tam z różnych przyczyn.
Z reguły ludzie dostrzegają to co chca widziec przechodząc obojetnie niezagłebiając sie w życie innych. Jednak czasem powinniśmy dokładnie sprawdzić czy owa instytucja napewno działa tak jak powinna. I osoby przebywajace w niej niesą poddawane kolejnym przykrym doświadczeniom które tym razem przygotowali dla nich ludzie rządni wzbogacenia się na nieszcześciu innych.
W wielkich miastach takie domy poddawane są częstej kontroli czego dowodem jest prawidłowe funkcjonowanie takiego domu. Jednak istnieją miejsca w których dom samotnej matki obrasta w zapomnienie a jego istnienie widać jedynie na przysłowowej kartce papieru.Tam nieraz wykorzystuje się osoby niemjące się gdzie podziać do celów miedzy innymi zebraczych.
Zimą w pokoju trzebabyło spać pod dodatkowymi kocami w dresach by niezamarznąc,ponieważ właściciel ogrzewał budynek jedynie trzy godziny od piatej rana do ósmej. Na talerzach w stołówce mozna było znależć odchody gryzoni. Kierownik nieraz wzywał dziewczyny do swego pokoju pod nieobecnośc kierowniczki, obmacując i przedstawiając im dwuznaczne propozycje. Prać mozna było tylko raz na tydzien w wyznaczonych godzinach rannych. Na pietrze gdzie miesciło się ok 25 osób była jedna toaleta z jednym prysznicem. Pozatym regulamin ośrodka zabraniał podjęcia jakiejkolwiek pracy niebędącej praca na rzecz osrodka. Byłyśmy wykorzystywane, pracowałyśmy wzamian za jedzenie które było niby wczesniej już opłacone przez miejski ośrodek pomocy społecznej...
To tylko niektóre skargi dziewczyn przebywajace w domu samotnej matki poza granicami wielkiego miasta. Czy to tylko pretensje dziewczyn obarczajace innych za swój los? Czy naprawde takie sytuacje maja miejsca w domach które powinny bezpiecznie pomagać? Milczenie tych dziewcząt wynikające z obawy przed utratą dachu co za tym idzie dzieci czy tez zmowa urażonych mieszkanek..? Na te i inne pytania sami sobie bedziemy ciagle odpowiadać dzięki naszej zobojętniałości społecznej. Niebadzmy obojetni na to co dzieje się obok..Pomóżmy sobie i innym godnie zyć w naszym społeczeństwie.
