Według badań przeprowadzonych przez Wiesława Czajkę do uderzenia doszło 40-60 mln lat temu tworząc wgłębienie o głębokości 150-200 m i średnicy 3500 m. Szacuje się, że średnica meteorytu mogła wynosić ok. 50-60 m.
Miejscowość Podlesie należy do Roztocza Gorajskiego, którego rzeźba zbudowana jest z osadów wapienno-krzemionkowych. Rzeźba Roztocza Gorajskiego tworzyła się w okresie przedlodowcowym i lodowcowym pod wpływem wód powierzchniowych. Dowodem są liczne wąwozy leśne, wzgórza i doliny. W epoce lodowcowej całe Roztocze było przykryte lądolodem, który przetransportował tu w swej pokrywie piasek i żwir rzeczny. W wyniku topnienia lodowca i innych procesów erozyjnych doliny i wgłębienia na terenie Roztocza Zachodniego zostały wypełnione przez te materiały. Następnie w okresie ostatniego zlodowacenia doliny i szczeliny zostały pokryte znaczną warstwą osadów lessowych.
Wiesław Czajka w wyniku badań i licznych odwiertów dowodzi, że wgłębienie po uderzenia krateru uderzeniowego różni się swą strukturą od budowy okolicy Podlesia. Przede wszystkim ma charakter kulistego wgłębienia a biorąc pod uwagę budowę Roztocza nie zauważa się podobnych tworów a raczej strome i ostre krawędzie wąwozów. Stwierdzono również brak skał, jakie występują w pobliskim otoczeniu, co może dowodzić, że wgłębienie powstało w inny sposób. Skały, z jakich zbudowane jest Podlesie mają słaby charakter i wyniku uderzenia nastąpiło ich rozdmuchnięcie i wyparowanie. Odkrywca tłumaczy brak wału pouderzeniowego tym, że podczas epoki lodowcowej nastąpiło jego rozmycie i wyrównanie.
Obecnie misa po uderzeniu meteorytu jest zalana wodą i tworzy jezioro.
Wyniki badań zostały opublikowane w "Przeglądzie geologicznym" nr 3/2004 pt. "Struktura Podlesie - Czy w Polsce znajduje się wielki krater uderzeniowy?".
