Wybieraj przede wszystkim odzież z bawełny. Ubranka dla niemowląt, które stykają się bezpośrednio ze skórą dziecka trzeba przed pierwszym założeniem uprać (pozostałości chemikaliów mogą podrażnić skórę).
Aha, nie zdziw się, że i teraz polskie sklepy zapełnione są niemowlęcymi ubrankami głównie w kolorach błękitno-różowych, zarezerwowanych tradycyjnie dla określonej płci. Te w żywszych kolorach i niekoniecznie z kryzą pod szyjką trzeba po prostu samemu wychodzić i wyszukać (sprawdzaj przy tym certyfikaty gwarantujące brak szkodliwych środków chemicznych użytych do produkcji).
Pierwsze ubranka, które ma przywieźć tata do szpitala, przygotuj sama, jeszcze przed porodem. Może bowiem się zdarzyć, że tatuś wygrzebie z szuflady komplecik na roczne dziecko.
Ważne, aby dziecko się nie przegrzewało. W czasie spacerów w chłodne dni powinno mieć na sobie o jedną warstwę ubrań więcej niż ty. Dotykając karku (nie rączek!) zorientujemy się, czy dziecku jest ciepło, czy też zimno.
Gdy malec robi się coraz bardziej zręczny i zaczyna wszystko wpychać do buzi, zwracaj uwagę na to, czy jego ubranka są bezpieczne (sprawdzaj, czy któryś guzik nie urwie się lada moment).
Raczkującemu brzdącowi będą przeszkadzać zatrzaski, guziki i grube szwy w okolicach kolan, łokci i brzuszka.
Gdy maluch próbuje wstawać, kup mu skarpetki antypoślizgowe z podeszwą w specjalne wzorki z gumy.
Pierwsze buciki zakładamy dziecku dopiero wtedy, gdy zaczyna chodzić. Powinny one być w odpowiednim rozmiarze (ok. centymetra luzu przed dużym placem), z elastyczną, nie ślizgającą się podeszwą, usztywnionym zapiętkiem, niezbyt wysoką cholewką (aby nie krępowały kostki) oraz szerokim noskiem zapewniającym swobodę ruchu wszystkim paluszkom. Najlepsze są buciki z prawdziwej skóry.
W miarę upływu czasu, dziewczynka zaczyna inaczej patrzeć na ubrania, zastępując zabawki poszukiwaniem swojego ulubionego stylu. Odkryj sposoby, by wspierać jej rozwój w tym zakresie w prosty sposób.
