Dyscyplina masowa i indywidualna
Moda jest szkołą pierwszych zbiorowych świadomości. W imię masowej dyscypliny wprowadzana jest ogólnoświatowa moda, której hołduje przede wszystkim młodzież. Moda ciągle się zmienia i podporządkowuje sobie wiele ludzi na świecie. Jest to pierwsza podstawowa dyscyplina, która wymusza na społeczeństwie podporządkowanie aktualnej modzie.
Wiele kobiet a nawet mężczyzn korzysta z modnych ciągle zmieniających się ubiorów, aby być trendy. Modzie podlegają również nowe modele samochodów, coraz to inny styl budowy domów oraz wyjazdy do atrakcyjnych ośrodków wczasowych.
W Bukowinie Tatrzańskiej otwarto nie tak dawno baseny termalne, gdzie gromadzą się ludzie z całej Polski, aby zażywać niecodziennej kąpieli. Ta zbiorowa kąpiel jest wstępem do globalnego oczyszczania ludzkości przed wejściem w wyższe wymiary. Sama Ziemia sprzyja i pomaga uwolnić się od fizycznych zanieczyszczeń.
Dyscyplina jest bardzo ważna w życiu człowieka. Obowiązuje na wszystkich poziomach świadomości. Bez niej nie można nic osiągnąć. Pozostaje tylko chaos i rozgardiasz.
Na wyższym poziomie poza modą, dyscyplina obowiązuje w sztuce, jako nowy mechanizm kreatywności. Znikają rymowane wiersze dawnych poetów i powstają nowe bardziej abstrakcyjne. Sztuka w swych wymiarach wchodzi na poziom abstrakcji. Dyscyplina wzmaga pęd ku nowości. Twórca, który się temu trendowi nie podporządkuje jest z góry skazany na porażkę. Jego dzieła się nie liczą.
Podobna dyscyplina jest stosowana w religiach. Rytuały, są dla wierzących obowiązkowe aby utrzymać się w grupie. Możemy to nazwać jako posłuszeństwo wobec kleru, wobec mistrzów czy guru.
Wymuszona dyscyplina czy ślepe posłuszeństwo jest manipulacją i zniewoleniem mas. Tylko osobnicy o małym stopniu samoświadomości, podporządkowują się grupom czy też ogólnej modzie.
Silne osobowości, pewne swej świadomej istoty, wychodzą z masowej dyscypliny i podporządkowują się samodyscyplinie. Ustalają własne normy moralne i szukają wzorców z innych wymiarów istnienia. Nic nie jest wymuszane siłą, lecz stanowi zgodę z własnym sumieniem i rozpoznaniem.
Taki rodzaj samodyscypliny jest największym osiągnięciem człowieka świadomego celu swej ziemskiej wędrówki. Tu nie ma kar ani strachu za nieposłuszeństwo. Są natomiast nagrody za samodyscyplinę. Korzyści są adekwatne do wkładu osobistej pracy a nie zbiorowej.
Nie strata lecz zysk jest konsekwencją wyboru dyscypliny indywidualnej - tzw. samodyscypliny. Warunkiem tego wspaniałego osiągnięcia jest wyjście z tłumu i ram masowej dyscypliny.
Na pewnym etapie życia jest ona niezbędna i stanowi świetną lekcję do osiągnięcia wyższych stopni posłuszeństwa. To fundament i mury dla zbudowania samodyscypliny. Brak jakiejkolwiek dyscypliny prowadzi do chaosu i anarchii. Dyscyplina porządkuje i otwiera drogę do wyższej świadomości kosmicznej. Dyscyplina indywidualna jest najwyższym spełnieniem człowieka. Jest wielką odpowiedzialnością i samokontrolą. To wzór Nadczłowieka.
