Hodowla berneńczyków w Polsce zaczęła się z końcem lat siedemdziesiątych, ale pierwszy miot pojawił się dopiero na początku lat osiemdziesiątych. Obecnie rośnie zainteresowanie tymi psami ze względu na ich dobry charakter i atrakcyjny wygląd.
Oczywiście psy mają przy tym także swoje wymagania względem hodowców: kontakt, zaspokajanie potrzeby ruchu, dbanie o zdrowie, częste szczotkowanie i odpowiednia dieta - ale podobne warunki trzeba spełnić, by utrzymać w dobrej formie fizycznej każdego przedstawiciela dużych ras długowłosych. Berneński pies pasterski to doskonała propozycja na towarzysza rodziny, mieszkającej w wolno stojącym domu z dużym ogrodem. W takim wypadku może pełnić też rolę stróża posesji i towarzysza zabaw dla dzieci. Psy tej rasy bywają stosowane podczas rehabilitacji i dogoterapii, są cierpliwe, wyrozumiałe, kochające, wierne i ufne.
Często możemy spotkać berneńczyki jako psy, będące przewodnikami osób niewidomych oraz pomocników ratowników, najczęściej w regionach górskich. Mogą brać udział w ratowaniu ludzi, porwanych przez lawiny. Historia przystosowała tę rasę do trudnych warunków atmosferycznych, charakterystycznych dla górskiego klimatu, w którym czują się dobrze. Berneński pies pasterski mimo swoich rozmiarów i proporcji może być śmiało określony jako zwinny i szybki, chociaż z oczywistych względów nie jest w stanie konkurować z przedstawicielami innych ras. Jest bardzo aktywny i chętny zabawom a jednocześnie lubi się uczyć i może być przykładem posłuszeństwa.
