Podstaw prawnych takiej możliwość upatrywać należy głównie w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jednak możliwość domagania się alimentów na rzecz rodziców istnieje tylko w przypadku dzieci, które są już pełnoletnie i musi to być uzasadnione ważnymi przesłankami.
W zasadzie najważniejszą przesłanką warunkującą zasądzenie alimentów jest stan majątkowy obu stron - zarówno rodziców jak i ich dzieci. Po stronie rodziców musi to być uzasadnione trudną sytuacją materialną, wystąpieniem tzw. niedostatku. Natomiast po stronie dziecka bądź dzieci muszą istnieć finansowe możliwości zaspokojenia tego typu świadczenia - sąd, zanim zatwierdzi obowiązek alimentacyjny, musi sprawdzić, czy dziecko posiada dochód (czyli stałe wynagrodzenie z pracy zarobkowej, ale również mogą to być różnego rodzaju premie i dodatki, dochód pasywny - z wynajmu mieszkania, lokaty bankowej, etc., czy świadczenia takie jak emerytura, renta i in.).
Podstawowym problemem jest ustalenie zakresu pojęciowego wyrażenia „niedostatek”, tym bardziej, że nie zostało ono zdefiniowane w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Przyjąć jednak można, że niedostatek to taki stan finansowy, który nie pozwala zaspokoić najważniejszych potrzeb (a nawet ich części), w tym jedzenia, mieszkania i leczenia.
Nie zawsze obowiązek alimentacyjny musi oznaczać wypłatę środków finansowych, czasami może on przyjąć inną formę. I tak polskie prawo zna przypadki, kiedy sąd nałożył np. obowiązek zaopiekowania się rodzicami bądź przyjęcia ich pod swój dach.
Z biegiem czasu rośnie zakres obowiązków, jakie dziecko ma wobec swoich rodziców. Może zdarzyć się i tak, że będzie musiało ono być dla nich wsparciem nie tylko duchowym czy psychologicznym, ale również finansowym. Alimenty na rzecz rodzica to jedna z form takiej pomocy materialnej, uwzględniona przez polskie prawo.
