Rozdział pierwszy - charakterystyka ogólna głównych zespołów neurologicznych mózgu
Neurologia należy do bardzo rozwiniętej dziedziny wiedzy medycznej. Dzięki niej nie moglibyśmy, a może inaczej - nie mielibyśmy aż tak dużej świadomości na temat układu nerwowego i związanych z nim chorób. Uważam, że należy znać podstawowe objawy chorób neurologicznych. Dzięki temu możemy w jakiś sposób walczyć, bądź próbować zmienić swoje spojrzenie na danego człowieka, który ma jakiś tam zespół objawów, czy to będzie padaczka uogólniona, czy zespół touretta. Bardzo wiele jest chorób do siebie podobnych, na przykład epilepsja skroniowa w zależności od obszarów wyładowań, może manifestować się halucynacjami, bądź psychozą podobnej do objawów schizofrenii (psychoza schizofrenopodobna). Z kolei w innym obszarze płatów skroniowych w lewym bądź prawym może wywołać syndrom natręctw -obsesji i kompulsji, bądź silnego słowotoku. Można powiedzieć, że istnieje cała sieć różnych mechanizmów, które tworzą jednolitą całość (chorobę). Z własnego doświadczenia, można mi wierzyć wiem, że nie ma skutecznego leku na dany zespół. Jest to jedynie forma leczenia, która działa wspomagająco, a nie całkowicie leczy dane zaburzenie. Każdy zespół neurologiczny jest moim zdaniem indywidualny i powinno się go rozpatrywać w różnych płaszczyznach terapeutycznych.
Rozdział drugi - zespół czołowy i skroniowy
Zespół czołowy i skroniowy są to właściwie mówiąc choroby psychoorganiczne. Praktycznie płaty czołowe jak i skroniowe są może trochę śmiesznie, ale mądrze nazywane „płatami społecznymi”. Bez tych dwu płatów nie moglibyśmy w ogóle funkcjonować w społeczeństwie. Mówiąc szczerze bez płata czołowego, bądź skroniowego odbywalibyśmy wędrówkę donikąd bez udziału świadomości, w bezruchu, nic nie widząc, nie mogąc się nawet uczyć. Pierwszy zespół- czołowy jest zespołem, który występuje bardzo często razem z epilepsją. Silne napięcie emocjonalne, agresja, niepokój i lęk, bardzo często a nawet zawsze towarzyszą zespołowi płata czołowego. Z kolei zespół skroniowy to już wcześniej wspominane obsesje i kompulsje, słowotok i jeszcze dodatkowo- euforia. Zespół czołowy jest w moim odczuwaniu o wiele gorszy, gdyż brakuje podstawowego elementu w osobowości- spontaniczności, która cechuje się tym, że człowiek się psychicznie odpręża. W zespole skroniowym jest to możliwe, bo występująca euforia współgra ze spontanicznością. W obu zespołach charakterystyczną rzeczą, jaką zdążyłem zauważyć jest ich nawrotowość i… zmienność. Jest jeszcze wiele zespołów neurologicznych, na przykład zespół robaka móżdżku, zespół ciemieniowy, zespół potyliczny. Są to podstawowe zespoły powiązane z Naszymi półkulami mózgowymi. Ciężka jest walka z takimi zaburzeniami, które zapewne niejednokrotnie dręczą niektórych z Nas. Jednak najważniejszą rzeczą jest się im nie poddawać i uśmiechać się do świata, czerpiąc to, co jest najprzyjemniejsze w życiu…
