Na co dzień słyszę, że Boga nie widać, nie można Go dotknąć, nie można powąchać… Ale ilekroć mam z Nim kontakt, przekonuję się, że jest zupełnie inaczej. Czy Bóg jest obecny w otaczającym nas świecie? Czy przyroda może być jakąś ukrytą wiadomością? Kim jest jej Stwórca, wedle tego, co widzę, czuję i doświadczam?
Wiosenne miesiące nastrajają do miłości wszak właśnie teraz cała
przyroda budzi się do życia, a wraz z nią nasz instynkt, nasza, ludzka
potrzeba bycia z kimś bliskim. Wszyscy potrzebujemy miłości, bez względu
na to, w jakim jesteśmy wieku, jakiej jesteśmy płci, wyznania czy
orientacji.
Współczesny świat, zmusza nas do gonitwy. Rozbiegane myśli napędzają lęki i podnoszą obniżenie własnej wartości. Czasem jedyna możliwością wejścia ponownie na własną osobistą ścieżkę rozwoju, to zatrzymanie sie w chwili i poczucie własnej niepowtarzalnej energii...
Ludzie zazwyczaj zbyt pochopnie oceniają sytuację w której się znaleźli, przypisując jej negatywne lub pozytywne właściwości. Największy problem mają oczywiście z przeżyciami, które pozornie wydają im się złe i przykre. Natychmiast popadają wtedy
w tłok niekończących się narzekań, na to jak bardzo ich życie się nad nimi znęca i jest wyjątkowo niesprawiedliwe.
