Data dodania: 2020-06-15
Wyświetleń: 517
Przedrukowań: 0
Głosy dodatnie: 0
Głosy ujemne: 0
Dzień odchodzi,
Noc zapada.
W oknach błyszczą światła.
Ciemne chmury kłębią niebo.
Ziemią wicher włada.
Mroczno, strasznie, tajemniczo.
Tęsknota i rzewność.
Łzy ściekają, krtań zamiera.
A „Tego” wciąż nie ma.
Nie przychodzi powołanie.
Me natchnienie, przeznaczenie
To, dla czego bym oddała,
W S Z Y S T K O :
Życie i:....
istnienie
W ziemskim bycie
Gdzie me tchnienie.
Wszyscy doświadczamy wielu emocji w ciągu naszego życia, a poeci są w stanie wyrazić te uczucia w sposób, który rezonuje z czytelnikiem. Umiejętność wyrażania swoich myśli w dobrze skonstruowanym wierszu nie jest łatwa do opanowania, ale można ją rozwijać z czasem. Tworzenie własnej poezji nie jest czymś, co będziesz w stanie zrobić od razu, ale jest to coś, czego, z praktyką i wytrwałością, możesz się nauczyć. Im więcej piszesz wierszy, tym łatwiej dojdziesz do wprawy.
Wiersz opowiad o naturze kryształu
