Gdzieś w niebytności się pojawiła,
Moc niepojęta, co czas stworzyła,
Drgającą mgiełką byt otuliła,
Energię życia w całość złączyła.
Wieczną świadomość,
Radość przedwieczną,
Projekcję twórczą,
Sprawczą moc słowa,
Wiedzę AKASZY, wibrację całą,
W punkt jeden zamieniła.
I zbudowała kropkę maleńką,
Której zawartość tak określiła:
"Jestem ,wiec czuję,
Jestem więc myślę,
Jestem więc działam.
Ruch moim IMIENIEM,
Spokój mym czuciem,
Wieczna szczęśliwość
Moim dążeniem.
To JA,
Istnienie,
Co włada Wszystkim
I włada Niczym
I łączy wszystko
I dzieli nicość
To Ja
Próżnia odwieczna
I pustka trwała.
Energia kwanta,
Światło bozonu.
To ja
Żywioł złożony,
sferami otulony.
Jedność stworzyłam,
Jedność zamknęłam
W obwód wieczności,
Którą byłam."
Tak mówiła
Na koniec
wszystko podzieliła
I w wielość ruchu zamieniła.
Potem rzuciła te puzzle maleńkie
Jak koraliki zmieszane, pocięte,
Na sznurkach życia je zawiesiła
I powiedziała:
Niechaj tu krążą w stałej zmianie,
Niech się zbierają, niech szukają,
Niech się łączą, wzór składają
I do jednego punktu zmierzają,
Którym w swej istocie SĄ....
"Święty BOŻE
Święty MOCNY
Święty NIEŚMIERTELMY."
Twoja MOC
To JA.
