W przeciwieństwie do towarów mających postać materialną oprogramowanie nie jest sprzedawane na własność. Gdy kupujesz np. telewizor, stajesz się właścicielem, ale w przypadku oprogramowania nabywasz jedynie prawo do używania na ściśle określonych warunkach.
Licencja jest więc zezwoleniem na używanie programu.
Autorzy programu komputerowego występujący z reguły pod szyldem swojej firmy są licencjodawcami, Ty zaś kupując ich produkt stajesz się licencjobiorcą.
W języku potocznym licencja jest utożsamiana z programem komputerowym i często te terminy są używane zamiennie.
Istnieje kilka podziałów licencji. Obejmują one różne, niezależne od siebie aspekty użytkowe.
1. Kryterium ekonomiczne
-licencje komercyjne (płatne)
-licencje freeware (bezpłatne)
W drugim przypadku trzeba się upewnić, czy dany program może być wykorzystywany nieodpłatnie w każdej sytuacji. Bardzo często licencja jest darmowa wyłącznie do użytku domowego. Jeśli chcesz używać taki program w biurze, lub firmie- musisz za niego zapłacić.
Zdarza się też, że pogram z licencją freeware jest funkcjonalnie okrojony w porównaniu wersji komercyjnej.
2. Zanim kupisz program komercyjny
Przed zakupem warto wypróbować oprogramowanie- praktycznie każdy producent udostępnia taką możliwość. Te czasowe licencje mają formę:
-trial
-shareware
Trial to program, który po zainstalowaniu działa przez określoną ilość dni. Później przestaje się uruchamiać. W ciągu tego czasu możesz podjąć decyzję o zakupie, lub rezygnacji.
Licencja shareware jest mniej restrykcyjna. Producent określa przez jaką ilość dni możesz legalnie korzystać z programu. W przeciwieństwie do triala po upływie terminu program nie przestaje działać, ale należy pamiętać, że dalsze korzystanie z niego jest niezgodne z prawem. Powinieneś program odinstalować, albo za niego zapłacić i dalej korzystać.
3. Decyzja o zakupie podjęta
W tym momencie warto się zastanowić nad formą zakupu:
-licencja pudełkowa (box)
-licencja elektroniczna
O wyborze decyduje też ilość komputerów (stanowisk) na których chcesz zanstalować program, oraz długość (czas trwania) licencji.
4. Podział ze względu na czas trwania licencji
Nie wszystkie licencje są bezterminowe (wieczyste), spora część posiada ograniczenia.
Licencja wieczysta uprawnia do użytkowania programu przez jego nabywcę bez określenia ram czasowych. Określenie wieczysta jest jednak w tym przypadku mocno na wyrost. Programy "starzeją" się w bardzo szybkim tempie. Z biegiem czasu stają się po prostu bezużyteczne.
Licencja ograniczona czasem, lub innymi uwarunkowaniami.
Do tej grupy zaliczamy np. antywirusy i część wersji edukacyjnych. W przypadku antywirusów czas trwania licencji określa możliwość korzystania z aktualizacji programu (głównie baz wirusów). Po zakończeniu okresu licencyjnego program nie przestanie działać, ale z oczywistych powodów jego dalsze używanie nie będzie miało sensu.
Niektóre programy przeznaczone dla określonych grup odbiorców, np. studentów, mogą być używane do momentu utraty uprawnień- w tym przypadku ukończenia szkoły.
5.Podział ze względu na możliwość ingerencji w program i jego dystrybucji/rozpowszechniania.
-licencje zamknięte
-licencje otwarte
Do pierwszej grupy zaliczamy wszystkie programy komercyjne i większość darmowych. Producenci takiego oprogramowania zezwalają na jego używanie z zastrzeżeniem swoich praw. Użytkownikowi nie wolno wprowadzać zmian w kodzie źródłowym, powielać, i/lub rozpowszechniać takiego programu.
Co prawda twórcy darmowego oprogramowania często zezwalają na jego rozpowszechnianie, ale trzeba sprawdzić na jakich warunkach może się ono odbywać.
Licencje otwarte, to programy tworzone przez społeczność programistów, o otwartym kodzie źródłowym. Korzystając z tego oprogramowania możesz dokonywać przeróbek i modyfikacji, rozpowszechniać je, a nawet w pewnych przypadkach pobierać za to opłaty. Na takiej zasadzie funkcjonują np. pakiet biurowy OpenOffice i platforma sprzedaży osCommerce.
Licencja jest więc zezwoleniem na używanie programu.
Autorzy programu komputerowego występujący z reguły pod szyldem swojej firmy są licencjodawcami, Ty zaś kupując ich produkt stajesz się licencjobiorcą.
W języku potocznym licencja jest utożsamiana z programem komputerowym i często te terminy są używane zamiennie.
Istnieje kilka podziałów licencji. Obejmują one różne, niezależne od siebie aspekty użytkowe.
1. Kryterium ekonomiczne
-licencje komercyjne (płatne)
-licencje freeware (bezpłatne)
W drugim przypadku trzeba się upewnić, czy dany program może być wykorzystywany nieodpłatnie w każdej sytuacji. Bardzo często licencja jest darmowa wyłącznie do użytku domowego. Jeśli chcesz używać taki program w biurze, lub firmie- musisz za niego zapłacić.
Zdarza się też, że pogram z licencją freeware jest funkcjonalnie okrojony w porównaniu wersji komercyjnej.
2. Zanim kupisz program komercyjny
Przed zakupem warto wypróbować oprogramowanie- praktycznie każdy producent udostępnia taką możliwość. Te czasowe licencje mają formę:
-trial
-shareware
Trial to program, który po zainstalowaniu działa przez określoną ilość dni. Później przestaje się uruchamiać. W ciągu tego czasu możesz podjąć decyzję o zakupie, lub rezygnacji.
Licencja shareware jest mniej restrykcyjna. Producent określa przez jaką ilość dni możesz legalnie korzystać z programu. W przeciwieństwie do triala po upływie terminu program nie przestaje działać, ale należy pamiętać, że dalsze korzystanie z niego jest niezgodne z prawem. Powinieneś program odinstalować, albo za niego zapłacić i dalej korzystać.
3. Decyzja o zakupie podjęta
W tym momencie warto się zastanowić nad formą zakupu:
-licencja pudełkowa (box)
-licencja elektroniczna
O wyborze decyduje też ilość komputerów (stanowisk) na których chcesz zanstalować program, oraz długość (czas trwania) licencji.
4. Podział ze względu na czas trwania licencji
Nie wszystkie licencje są bezterminowe (wieczyste), spora część posiada ograniczenia.
Licencja wieczysta uprawnia do użytkowania programu przez jego nabywcę bez określenia ram czasowych. Określenie wieczysta jest jednak w tym przypadku mocno na wyrost. Programy "starzeją" się w bardzo szybkim tempie. Z biegiem czasu stają się po prostu bezużyteczne.
Licencja ograniczona czasem, lub innymi uwarunkowaniami.
Do tej grupy zaliczamy np. antywirusy i część wersji edukacyjnych. W przypadku antywirusów czas trwania licencji określa możliwość korzystania z aktualizacji programu (głównie baz wirusów). Po zakończeniu okresu licencyjnego program nie przestanie działać, ale z oczywistych powodów jego dalsze używanie nie będzie miało sensu.
Niektóre programy przeznaczone dla określonych grup odbiorców, np. studentów, mogą być używane do momentu utraty uprawnień- w tym przypadku ukończenia szkoły.
5.Podział ze względu na możliwość ingerencji w program i jego dystrybucji/rozpowszechniania.
-licencje zamknięte
-licencje otwarte
Do pierwszej grupy zaliczamy wszystkie programy komercyjne i większość darmowych. Producenci takiego oprogramowania zezwalają na jego używanie z zastrzeżeniem swoich praw. Użytkownikowi nie wolno wprowadzać zmian w kodzie źródłowym, powielać, i/lub rozpowszechniać takiego programu.
Co prawda twórcy darmowego oprogramowania często zezwalają na jego rozpowszechnianie, ale trzeba sprawdzić na jakich warunkach może się ono odbywać.
Licencje otwarte, to programy tworzone przez społeczność programistów, o otwartym kodzie źródłowym. Korzystając z tego oprogramowania możesz dokonywać przeróbek i modyfikacji, rozpowszechniać je, a nawet w pewnych przypadkach pobierać za to opłaty. Na takiej zasadzie funkcjonują np. pakiet biurowy OpenOffice i platforma sprzedaży osCommerce.
Licencja: Creative Commons
