Główne cechy stylu.
Okazuje się, iż sposobem na rozświetlenie wnętrza jest stosowanie jasnych i stonowanych kolorów z przewagą bieli oraz odcieni naturalnych jak: écru, wrzos, róż, niebieski, żółty, zgaszona zieleń. Barwy często są łączone z mocnymi odcieniami brązu, grafitu i czerni. Do tego dołącza się funkcjonalne meble o prostych kształtach, wykonane zazwyczaj z ekologicznych materiałów takich jak: drewno (sosna, klon, jesion, buk, dąb, niekiedy sklejka drewniana), kamień, metal, skóra, len, wełna, bawełna, wiklina, juta, szkło, słoma. Elementy wyposażenia są wykonywane bardzo starannie, ze szczególnym naciskiem na ich użyteczność. Dobrze prezentuje się połączenie pozornie nie pasujących do siebie stylów. Przykładem może posłużyć nowoczesne wnętrze, w którym elementy wyposażenia mają zachowany lub przywrócony dawny wygląd: np.wykorzystanie ściany z cegieł, wyeksponowanie słojów w drewnie, przywrócenie pierwotnego wyglądu drzwi, ram okiennych itp.Całość uzupełniają niebanalne i proste dodatki w postaci poduszek, narzut, lamp, dywaników, wazonów, figurek, koszy, pojemników, obrazów z motywami świata roślin i zwierząt, pledów, które ocieplają pozornie surowy wygląd pomieszczeń.Wykorzystuje się również tkaniny w pasy lub kratę, głównie z lnu lub bawełnyz oryginalnymi nadrukami, we wzory kwiatowe oraz błyszczące elementy jako ozdoby sprzętów.
Wnętrza skandynawskie są widne i przestronne nie tylko dzięki jasnej kolorystyce, niewielkiej ilości mebli, ale i oknom pozbawionym firan, czasami z drewnianymi okiennicami zwanymi shuttersami. Unika się wszystkiego, co ogranicza dopływ światła naturalnego do pomieszczeń. Takie zabiegi dekoratorskie doskonale sprawdzają się zarówno w małych pomieszczeniach, jak i tych o większej powierzchni.
Carl Larsson – prekursor.
Trzeba koniecznie zaznaczyć, iż styl skandynawski pozostaje w harmonii z naturą i jest pokorny wobec jej kaprysów. Jego powstanie wiąże się ściśle z klimatem Skandynawii. Jej specyficzne położenie na zachodnich krańcach masy lądowej Eurazji, wystawionej na jednoczesne działanie ciepłych wód Oceanu Atlantyckiego, ogrzewanych Prądem Zatokowym, podmuchów mroźnego arktycznego powietrza oraz prądów kontynentalnych, wpływa na kształtowanie klimatu całego regionu. Długie,mroźne zimy i niedostateczna ilość naturalnego światła sprzyjały nastrojom depresyjnym.Właśnie te cechy przyrody zainspirowały Carla Larssona - szwedzkiego architekta wnętrz i malarza, żyjącego na przełomie XIX i XX wieku, do ich swoistej akceptacji i uczynienia waloru swoich dzieł. Ukazując życie codzienne swojej rodziny, toczące się we wnętrzach własnego domu, urządzonego według autorskiego pomysłuz wykorzystaniem inspiracji żony Karin, został okrzyknięty prekursorem nowego stylu. Jego dzieła pokazały przyszłym zwolennikom nurtu, że dom wcale nie musi być ciasny, duszny, ponury, z mnóstwem sprzętów . Przede wszystkim ma to być azyl i domowe zacisze, w którym przyjemnie jest spędzać czas. Zastosowana jasna kolorystyka, minimalizm wyposażenia oraz dodatki ocieplające wygląd wnętrza, zapewniły Larssonowi popularność. Bardzo szybko zdobył rzesze naśladowców, a po raz pierwszy określenie „styl skandynawski” pojawiło się podczas Wystawy Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu w 1925 roku.
Wpływy innych nurtów.
Jak każdy nurt, styl skandynawski ulega innym wpływom. Łączy w sobie,między innymi, elementy stylu rustykalnego, cowyraża się wprostocie wyposażenia, przytulności wnętrza, stonowanej kolorystyce, naturalnych surowcach do produkcji sprzętów, oszczędności w ozdobach, zachowaniu naturalnego wyglądu elementów. Dom w stylu rustykalnym jest minimalistyczny, ale zarazem w pełni wyposażony. Nawiązanie do stylu industrialnego (przemysłowego) widoczne jest w surowej i prostej stylizacji oświetlenia. Lampy mogą funkcjonować zarówno w centrum pomieszczenia, jak i znajdować się z boku. Mają zapewniać maksymalną ilość światła, a jednocześnie – w zależności od projektu – być dyskretnym elementem wyposażenialub jego widoczną ozdobą.Łączenie przeciwieństw czyli pozornie nie pasujących do siebie stylów to charakterystyczna cecha stylu vintage, również chętnie wykorzystywana w skandynawskiej stylizacji. Jej najczęstsza forma to zestawienie nowoczesnego ze starym, czyli współczesne wnętrze i wyposażenie, którego dawna świetność została pieczołowicie zachowana.
Styl skandynawski marównież lokalne odmiany. Wersja najbardziej łagodna,o romantycznym zabarwieniu, zezwalająca na największą ilość ozdób i przedmiotów ozdobnych, oczywiście praktycznych, to styl duński. Kolejny to styl fiński wykorzystujący bryły geometryczne, formy ze świata roślin i zwierząt i meble z giętego drewna. Dla kontrastu stosuje się czerń, ciemny brąz i grafit. Najbardziej surowa odmiana to styl szwedzki, z dominacją jasnego drewna i bieli.
Styl dla każdego.
Reasumując, warto zauważyć, iż styl skandynawski wzbudził duże zainteresowanie w różnych zakątkach świata. Jest hołdem złożonym przyrodzie i pokorną akceptacją jej zjawisk. Doceniono ekologię, prostotę, funkcjonalność, minimalizm i przestrzeń życiową stworzoną dzięki odpowiednim zabiegom wnętrzarskim. Aranżacje w stylu skandynawskim doskonale sprawdzają się w małych i ciemnych mieszkaniach. Jak się okazuje, są popularne również w Polsce, gdzie mamy niewystarczającą ilość naturalnego światła w okresie jesienno – zimowym. Za sprawą sieci IKEA oraz entuzjastów stylu skandynawskiego mamy coraz więcej jasnych, przestronnych i pragmatycznie urządzonych domowych wnętrz.
