I to sprawia, że chwalimy lub negujemy dziecko w zależności czy zrobiło dobrze czy źle. Chwalimy dziecko, a nie to co zrobi. Zanim napisze jak należy chwalić lub negować te wszystkie czynności, pamiętaj, że podobnie ja dorośli dzieci lepiej znoszą pochwałę niż krytykę. Pochwała zwiększa samoocenę i sprawia, że czujemy się lepiej.
Krytykę możemy podzielić na negatywną i konstruktywną.
Zacznijmy od negatywnej krytyki. (wymienię kilka przykładów, a po myślniku przykładową sytuację, która jest oceniana)
Oto jak rodzice często negują dzieci w różnym wieku:
Jesteś niezdarny – dziecko coś rozlało
Jesteś niezaradny – dziecko nie wie jak założyć koszulkę
Jesteś okropny – pokłóciło się z rodzeństwem
Jesteś niegrzeczny – hałasuje
Jesteś brzydki – psoci się rodzeństwu lub rodzicom
Jesteś niedobry – nie chce zrobić o co się go prosi
Jesteś nieporadny – przez niewiedzę zrobiło coś źle
Jesteś nieznośny – biega i krzyczy po domu
I wiele innych…
Jak zauważyłeś, powtarza się tu jedno słowo: jesteś
Jesteś taki, taki, taki, taki taki i taki
To często słyszy dziecko jak jest negowane. A później utożsamia się z tym co zrobi. I myśli, że jak coś rozleje, to jest niezdarne, zamiast pomyśleć, że to co zrobiło jest niezdarne. A to ogromna różnica. Dziecko dorasta a w podświadomości ma te myśl która wcześniej usłyszało od Ciebie
Dziecko nie jest tym co zrobi.
Jeśli dziecko zrobiło coś niezdarnie to powiedz mu, że zrobiło coś niezdarnie a nie, że jest niezdarne.
Później niestety dziecko pamięta to długo. Zapomnienie o rozlanym soku przyjdzie łatwo, ale to, że jest niezdarne będzie pamiętało długo.
Dziecko samo w sobie jest cudowne. Jeśli chcesz pochwalić dziecko stosuj tę samą zasadę. Chwal to co zrobiło.
Twoje dziecko jest kochane, cudowne, niesamowite zawsze.
Możesz mu to mówić i wręcz powinieneś, ale nie każ tego udowadniać przez narysowanie czegoś albo posprzątanie pokoju lub czymś podobnym.
Negując lub krytykując dziecko stosuj krytykę konstruktywną.
Ważną cechą dla niej jest to, że zaczyna się od tego co dziecko zrobiło dobrze.
Powiedz: rozlałeś/łaś sok bo nie uważałeś/łaś następnym razem uważaj proszę to nic takiego się nie stanie i sok zostanie w szklance, a teraz trzeba to wytrzeć. Weź ściereczkę i wytrzyj a ja Ci trochę pomogę, bo to jest trudne. (możesz pomóc, jeśli dziecko jest jeszcze małe i nie potrafi samo wytrzeć stołu)
Takim zachowaniem pokazujesz dziecku, że coś zrobiło źle ale może to zrobić lepiej następnym razem a poza tym widzisz wyjście z tej sytuacji a to buduje autorytet w oczach dziecka. Gdybyś powiedział: jesteś niezdarny/na, nie uważasz, nie wiem jak Ci mam mówić, żebyś uważał/a itp. to Twoje dziecko nie umie wyjść z tej sytuacji i wie, że Ty też nie widzisz wyjścia i o autorytecie nie ma mowy. Bo co dziecko może zrobić jak jest niezdarne… po prostu takie już zostanie.
Jeśli masz pytanie dotyczące powyższego tematu, lub jeśli spodobało Ci się to co przeczytałeś to napisz w komentarzach.
Pozdrawiam
Marcin Raszka
