Korelacja między mechaniką kwantową a realnym jej zastosowaniem wydaje się nadal bardzo odległa. Zarówno w aspekcie naukowym, gdyż powyższa nauka dotyczy przestrzeni mikroskopowych, ale także w naszej codzienności. A gdyby zbudować parabole łączące ją z aspektami życia? Jakie wnioski można wysnuć dla realizacji naszych celów?

Data dodania: 2014-03-07

Wyświetleń: 2010

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Efekty kwantowe w naszym życiu

         Richard Feynman powiedział: „Jeżeli ktokolwiek mówi, że rozumie mechanikę kwantową, ten albo kłamie, albo jest szalony”. Jaki więc można by powiązać tą naukę z innymi teoriami:

 1.Pierwszym nawiązaniem, chyba najciekawszym, jest podświadomość. Z publikacji dotyczących pracy nad podświadomością dowiadujemy się, że jeżeli przekonamy podświadomość do naszego celu, że naprawdę tego chcemy, potrzebujemy i zasługujemy na niego, to efekty mogą zajść niemalże natychmiast. W jaki sposób mogłoby być prawdopodobne? A co z oporem materii? Porównajmy to z jednym z aspektów fizyki kwantowej: „Materia może przejść z jednego miejsca do drugiego bez ruchu poprzez przestrzeń, na którą wkracza. Informacje przesyłane są natychmiast na ogromne odległości. W rzeczywistości, w mechanice kwantowej, odkrywamy, że cały wszechświat jest w rzeczywistości serią prawdopodobieństw”. Parabola pozornie odległa, ale trudno nie zauważyć wspólnego pola.

 2. Fizyka kwantowa a duchowość. Obecnie żyjemy w świecie trójwymiarowym (plus czas, co do którego istnienia jest coraz więcej wątpliwości). Świat trójwymiarowy to pewien nawyk myślenia i stanów emocjonalnych. W piątym wymiarze nie trzeba się poruszać, czy gdziekolwiek iść po odpowiedzi lub doświadczenia, jak twierdzi Jim Self. Oczywiście jest to ujęcie stricte duchowe, związane z koncepcjami rozwoju świadomości, które jednak staje się coraz bardziej powszechne. I znowu porównajmy to z implikacjami efektów kwantowych przedstawionych w punkcie pierwszym.

 3. Twórczość. Fizyka kwantowa zakłada, iż w przypadku splątanych cząstek: pomiar stanu kwantowego jednej cząstki ogranicza pomiar pozostałych cząstek. Ale, aby coś mogło zostać zauważone i zmierzone musi wejść w interakcje z „mierniczym”. I wtedy – po dokonaniu pomiaru – funkcja kwantowa się redukuje…giną możliwości. Jeżeli w naszej głowie rodzi się jakaś idea – czegoś chcemy, narasta, budzi nasz entuzjazm, wreszcie łączy pozornie odległe elementy, to pozostańmy zdystansowani, zanim się ona nie zamanifestuje. Bądźmy twórcami, ale też obserwatorami. Nie mówmy o tym nikomu, a tym bardziej…byle komu.

            Są to abstrakcyjne przykłady szukania związków między fizyką kwantową a sprawami bardziej nam bliskimi. Na razie abstrakcyjne, jednak przyszła „Teoria Wszystkiego”, która ma stanowić kolejny krok w rozwoju nauki,  niewątpliwie będzie czerpała w dużym stopniu z tej nauki. 

Licencja: Creative Commons
0 Ocena