Hotele turystyczne, a więc te, które oznaczone są jedną lub dwiema gwiazdkami, nie muszą być najmniej wygodne. Po prostu ich ideą jest zapewnienie miejsc noclegowych, ale niewiele ponadto. Standard w tym przypadku wynika głównie z czystości, higieny i jakości obsługi pionu pobytowego, czyli, mówiąc wprost, noclegów. Pion gastronomiczny, którego obecność jest zresztą usankcjonowana prawnie, ograniczony jest często jedynie do podawania śniadania. Nie ma przy tym znaczenia, w jakiej formie i w jakim miejscu śniadanie to jest podawane, o ile zachowane są pewne podstawowe wymogi sanitarne.
Hotele turystyczne relatywnie rzadko są częścią łańcuchów hotelowych. Zrzeszenia marek hotelowych najczęściej obejmują hotele od klasy średniej po wyższą, natomiast jeśli chodzi o obiekty w standardzie turystycznym, to trzon bazy stanowią tutaj indywidualne hotele, ewentualnie sieci o mniejszym zasięgu i marki o niewielkiej rozpoznawalności. Na tym tle polska baza noclegowa wygląda trochę inaczej niż bazy zachodnie, gdzie marki turystyczne są dość dobrze rozpoznawalne. U nas jednak niskokosztowa baza hotelowa ma sporą konkurencję ze strony innych typów obiektów noclegowych (hostele, gospodarstwa agroturystyczne, domy turysty).
Hotele turystyczne zwykle powstają w dużych miastach. Oczywiście ze względów ekonomicznych lokuje się je poza ścisłym centrum, gdzie już z racji opłat eksploatacyjnych pobyt byłby dość kosztowny. Alternatywną lokalizacją dla hoteli niższych klas są miejscowości turystyczne, aczkolwiek obecnie dobrze widoczny jest trend lokowania tam obiektów najwyższej klasy kosztem tych o standardzie turystycznym. Związane jest to oczywiście z bogaceniem się społeczeństwa – nawet jeśli go nie dostrzegasz, to jest to fakt niezaprzeczalny. Zwykle hotele turystyczne znajdujące się w takich miejscach przynajmniej sezonowo rozszerzają swoją ofertę w zależności od listy atrakcji dostępnych w okolicy.
