Dla większości z nas klasyczny wygląd kojarzy się z czystą postacią bieli współgrającą z takim też kolorem sufitu. Nie wszyscy jednak lubią i dobrze się czują wśród białych ścian, dających odczucie chłodu, dystansu i obojętności. Za pomocą niewielkich trików można jednak biel oswoić, ocieplić i uczynić atut z jej bytności we wnętrzu mieszkania. Aby ją ocieplić unikajmy kontrastów, śnieżnobiały kolor to doskonałe tło dla pasteli, beżowych szarości, jasnego drewna. Doskonale prezentuje się także zestawianie ze sobą różnych odcieni bieli, kości słoniowej, różnych natężeń szarości oraz bladych róży. Jeżeli decydujemy się na deseń niech to będą drobne, pastelowe wzory kwiatowe, rozkwitające swą subtelnością właśnie na białym tle. Wyobraźmy sobie siebie siedzącą lub siedzącego rankiem w białym szlafroku, z kawą w białej filiżance, w białym pokoju udekorowanym zdjęciami i obrazami w pastelowych barwach patrzących przez okno osłonięte delikatną kremową firaną. Czy może być bardziej klasyczny początek dnia?
W sytuacji, gdy jesteśmy zdeklarowanym fanami wielokrotności barw i kolorów, który najlepiej uznać za najbardziej uniwersalny i ponadczasowy? Tu odpowiedzi jest tyle ile barw i odcieni, za klasyczne jednak uważane są te występujące w naturze tak zwane barwy ziemi. W palecie tej znajdują się wszelkie beże i brązy, chłodne odcienie kawy z mlekiem, brązowo-szarych skał, ciepłe odcienie piasku, łanów zboża, jesiennych liści, barwy te są neutralne i czujemy się wśród nich swobodnie. Powszechnie akceptowane są również różne odcienie żółci, pomarańczy i zieleni, od seledynu po oliwkę. W tym wydaniu kolor powinien być stonowany i delikatnie złamany bielą lub szarością. Takie barwy harmonizują z większością odcieni drewna, kamienia i cegły, nie boją się kontrastów i są świetnym tłem dla nieco bardziej awangardowych i wyrazistych dodatków. I są odpowiedzią na zarzut, że klasyka jest nudna.
