Stare fotografie, ułamek sekundy historii utrwalony na kartoniku. Niektóre z nich, zapomniane, leżą na strychach, w piwnicach lub szufladach. W ciągu dziesięcioleci niszczeją bezpowrotnie. Jest jednak pewien sposób na przywrócenie im dawnego wyglądu. Jest to cyfrowa renowacja fotografii.

Data dodania: 2012-02-21

Wyświetleń: 1285

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 2

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

2 Ocena

Licencja: Creative Commons

Odbitki wykonanej metodą tradycyjną nie da się naprawić. Jej dolną część stanowi podłoże kartonowe, górną warstwa światłoczuła. Na utrwalonej warstwie światłoczułej znajduje się obraz. Przetarcia, zagięcia, urwane fragmenty - nie da się ich naprawić, wyretuszować czy zamalować. Każda z takich starych odbitek jest jedyna i niepowtarzalna. Wykonana na materiałach o których nikt już prawie nie pamięta, każda inaczej pokryta patyną czasu. Czy da się je uratować? Oryginały można zabezpieczyć i zapewnić im bezpieczne przechowanie. Można je też zeskanować, naprawić za pomocą programu komputerowego i wykonać duplikat odbitki, zachowując to co tworzy niepowtarzalny charakter oryginału. Papier na którym wykonuje się odbitkę jest współczesny więc nie jest to idealna kopia, ale w dużym stopniu można zachować to, co stanowi o wyjątkowości oryginału. Na tym polega cyfrowa renowacja fotografii.

Zeskanowana fotografia to mapa bitowa, czyli obszar składający się z malutkich punkcików zwanych pikselami. Każdy piksel ma określoną jasność i kolor, sąsiadujące ze sobą grupy tworzą poszczególne drobne fragmenty z których składa się cała fotografia.

Teoretycznie jest to bardzo prosta sprawa. Wystarczy mieć program do obróbki zdjęć z narzędziem służącym do klonowania, czyli kopiowania fragmentów zdjęcia i wklejania ich w inne miejsce. Żeby naprawić fragment fotografii trzeba skopiować zdrowe grupy pikseli o pożądanej kolorystyce i jasności w miejsca uszkodzone.

naprawaprzyklad

Czasami, tak ja w poniższym przykładzie renowacji fotografii, konieczne jest kopiowanie fragmentów z innego zdjęcia. W tym przypadku odtworzenie munduru żołnierza było niemożliwe, na szczęście zachowała się fotografia przedstawiająca pradziadka w grupie innych żołnierzy jego jednostki.

Proste? I tak i nie. Sztuką jest takie dobieranie i kopiowanie pikseli, aby naprawione miejsce było nie do odróżnienia. Nie pomoże tu najnowsza wersja Photoshopa i wielki monitor, o wiele przydatniejsze jest wyczucie, dużo cierpliwości i wiele godzin pracy.


Powiększony obraz ujawnia swoje ukryte fragmenty. Słabo je widać gołym okiem, ale w dużym powiększeniu ujawnia się esencja form i kształtów, tworzących niepowtarzalny charakter fotografii. Faktury materiałów, ich kolory, cienie, kształty... Wszystko to należy zachować, naprawiając fragment po fragmencie. Sukces renowacji fotografii polega właśnie na zagłębieniu się w świat tych szczegółów, naprawieniu uszkodzeń, ale zachowaniu zdrowych miejsc fotografii takimi jakie są. Nagrodą za cierpliwość jest odnowiona fotografia ciesząca oko właściciela.

Licencja: Creative Commons
2 Ocena