Park ten powstał by chronić system jezior przymorskich, torfowisk, bagien, nadmorskich borów, łąk, a przede wszystkim unikatowych w skali Europy wydm ruchomych.
Rośnie tam wiele rzadkich gatunków roślin jak np. turzy piaskowa , mikołajek nadmorski, rosiczka okrągłolistna czy reliktowa malina moroszka Park jest także ostoją dla ptaków (zaobserwowanych zostało tu w sumie 261 gatunków). Na spokojnych plażach spotykano foki szare, a w przybrzeżne wody są miejscem, w którym widywani spokrewnione z delfinami morświny. Wyjątkowość Słowińskiego Parku Narodowego w skali świata potwierdzona została już w 1976 r. Wówczas, w ramach programu UNESCO „Człowiek i Biosfera”, przyznany został mu status „Rezerwatu Biosfery.
Park wchodzi też w skład międzynarodowej sieci obszarów wodno-błotnych, które są chronione przez Konwencję Ramsarską oraz sieci organizacji BirdLife International strzegącej naturalnych siedlisk awifauny. Jest również jednym z obszarów, zaliczanych do europejskiego programu Natura 2000.
Zarówno piesi turyści, jak i rowerzyści, mogą zwiedzać Park poruszając się szlakami i ścieżkami, które liczą łącznie ponad 170 km długości. Atrakcją sezony letniego jest niezaprzeczalnie rejs statkiem wypływającym na jezioro Łebsko. Warte odwiedzenie są też takie miejsca jak: Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach, Muzeum Przyrodniczo-Leśne w Smołdzinie, jak również dawny niemiecki poligon rakietowy w Rabce.
