27-go lutego 1335 roku król Kazimierz Wielki założył na tych gruntach i powołał do życia nowe miasto nazwane jego imieniem - KAZIMIERZ. Kazimierz otoczono odrębnymi fortyfikacjami i zbudowano siedem bram, a król przydzielił miastu hojne przywileje jak wodociąg z pobliskich Krzemionek, kanalizację, własne Bractwo Kurkowe. Kazimierz jest również najstarszą siedzibą społeczności żydowskiej w Polsce. Miasto posiadało własny rynek – obecny Plac Wolnica, z którego rozpoczniemy nasz spacer. Rynek ten niewiele ustępował krakowskiemu, a obecnie zachowała się tylko jego część. Rząd kramów na środku tego rynku przypominał Sukiennice. Na początku XV wieku stanął na nim ratusz, gdzie obecnie znajduje się siedziba Muzeum Etnograficznego, do którego właśnie się udajemy.
Muzeum Etnograficzne
W Muzeum Etnograficznym obejrzymy modele budownictwa ludowego, dawne izby mieszkalne z krakowskich i podhalańskich wsi, wspaniałe stroje ludowe, zapoznamy się ze zwyczajami i obrzędami, przedmiotami codziennego użytku, meblami itp. Dowiemy się jak w dawnych czasach uprawiano rolę, hodowano bydło, uprawiano łowiectwo i pasterstwo. Zobaczymy również okazałą kolekcję instrumentów ludowych. Oprócz polskich eksponatów w muzeum znajdują się także dary od polskich podróżników przywiezionych z Azji, Ameryki Południowej, Afryki – są to głównie maski, rzeźby i stroje.
Kościół Św. Katarzyny
Opuszczając dawny ratusz i Plac Wolnica kierujemy się do kościoła Św. Katarzyny przy ul. Skałecznej. Jest to kościół ufundowany dla zakonu Augustianów przez Kazimierza Wielkiego w roku 1363, który na Kazimierzu „…zapragnął wznieść świątynię wspanialszą od świątyń krakowskich”. Wielka trzynawowa budowla została uznana za zabytek najwyższej klasy i jest typowym przykładem gotyckiej architektury sakralnej w Krakowie. Do kościoła wchodzimy przez piękną, ozdobną, gotycką kruchtę, którą dobudowano w XV wieku, a na którą należy zwrócić szczególną uwagę. Nad portalem kruchty widnieje rzeźba Madonny z początku XVI wieku. We wnętrzu świątyni, w prawej nawie znajduje się renesansowy nagrobek Spytka Jordana – kasztelana krakowskiego. Na ścianach kościoła widnieją olejne płótna z życia Św. Augusta, pochodzące z XVII wieku. Kościelny ołtarz o trzech kondygnacjach powstał również w epoce Baroku. Południową nawę zamyka gotycka kaplica zwana Węgierską, której sklepienie nietypowo wspiera się tylko na jednym filarze. Kaplica nie jest udostępniona do zwiedzania, jest miejscem wydzielonym do modlitwy tylko dla sióstr Augustianek, co ciekawe jest ona połączona krytym przejściem nad ulicą Skałeczną ze znajdującym się po drugiej stronie klasztorem. Wychodząc z kościoła natkniemy się na fragment muru obronnego z XIV , który teraz otacza ogród przyklasztorny, a kiedyś był murem obronnym dla dawnego miasta Kazimierz.
