Jeszcze nie zdążyliśmy ochłonąć po pokazie otwierającym 7. Festiwal Filmowy Planete Doc Review, kiedy 16 maja musieliśmy pożegnać uczestników tegorocznego przeglądu.
Festiwal otworzył huczny bankiet zorganizowany w miejscu najodpowiedniejszym dla twórców filmowych - w warszawskiej Kinotece. Zebrali się tam filmowcy, którzy przyjechali do Polski, by spotkać się w zacnym gronie i podyskutować o kondycji kina dokumentalnego i festiwalowych konkursach. Atmosferę rozluźniała żołądkowa gorzka, która zdobyła uznanie zagranicznych gości.
Pokazy filmowe trwały do 16 maja w kinach w całej Polsce, wyświetlono ponad 150 obrazów. Wielkim wydarzeniem była wizyta słynnego niemieckiego reżysera Wernera Herzoga, który uświetnił festiwal wykładem mistrzowskim dla filmowców.
O nagrody walczyły najlepsze pełnometrażowe filmy dokumentalne wyprodukowane w ostatnim roku na świecie, w tym nowości z festiwali Berlinale i Sundance.
Główną wygraną Millennium Award zdobył fiński dokument „Para do życia”. Pozostałe nagrody otrzymały filmy: „La Machina” (Nagroda Publiczności), „Koniec Rosji” (Nagroda Magicznej Godziny), „Gwałt na wojnie” (Nagroda Amnesty International), „Jądro wieczności” (Panasonic Green Award), „Contact – australijska odyseja kosmiczna” (Nagroda Dialogu Ekumenicznego), „Zły pan” (Warsaw Animation Winner), „Full metalowa wiocha” (Nagroda Nos Chopina), „Wideokracja” (Nagroda Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych). Po raz pierwszy przyznaną nagrodę miesięcznika „FOCUS” - dla „największej osobowości festiwalu” otrzymał genialny wynalazca dyskietki, posiadacz ponad 3 200 patentów Dr NakaMats.
Międzynarodowe Jury w składzie: Arash T. Riahi - przewodniczący, Pamela Cohn, Anna Ferens, Masha Novikova i Marcin Latałło było pod ogromnym wrażeniem zobrazowanych na zdjęciach emocji.
PLANETE DOC REVIEW to festiwal, który wyznacza w Polsce modę na najwybitniejsze światowe kino dokumentalne. Swoje polskie premiery miały tu takie filmy jak: „Królik po berlińsku” (polski kandydat do Oscara), „Przeznaczone do burdelu”, „Spotkania na krańcach świata”, „Śmierć człowieka pracy” czy artystyczne filmy Matthew Barney’a.
Festiwal zyskał wśród widzów miano miejsca, które kształtuje opinie na temat współczesnego świata.
