Moda na orientalizm kwitnie na zachodzie niemal od dwustu lat, jednak znaczenie sztuki indyjskiej w pełni docenione zostało dopiero w XX stuleciu, kiedy europocentryczna perspektywa uległa znacznemu oslabieniu. Do tej pory jedynie kultura starożytnych cywilizacji basenu Morza Śródziemnego uznawana była za godną uwagi.
Nie bez przyczyny renesans uważany jest za złoty wiek kultury europejskiej. Nawiązanie do spuścizny Starożytnych wywołało wielki rozkwit rozmaitych dziedzin kultury, sztuki i rodzącej się nauki.
Architektura jest najbardziej widocznym śladem działalnosci ludzkiej. Któż z nas nie słyszał o egipskich piramidach czy Wielkim Murze Chińskim. Wbrew pozorom nie są to jednak największe budowle wznisione rękami człowieka.
Pozycja tańca we współczesnej kulturze sprowadza się głównie do funkcji rozrywkowych. Wiemy jednak, że nie zawsze tak było. We wspólnotach pierwotnych pełnił on istotną rolę i był związany z najważniejszymi rytuałami, odzwierciedlającymi wierzenia członków danej społeczności.
Historia tańca jest tak stara jak dzieje ludzkości. Jednak rola, jaką spełniał w życiu człowieka zmieniała się na przestrzeni wieków. We wspólnotach pierwotnych pełnił rolę centralą, zaś w Średniowieczu stał się rozrywką zastrzeżoną dla najniższych warstw społecznych.
