Dzieci bywają rozpuszczone, niegrzeczne, narwane i samowolne. Strzelają fochy, krzyczą, drapią, gryzą, płaczą nad umiar. Są to zachowania których rodzice najchętniej by się wystrzegli, boją się takiego zachowania. Ale jak temu zaradzić? Jak zmienić zachowanie dziecka?

Data dodania: 2011-08-30

Wyświetleń: 1847

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Kiedyś w pewnej telewizji pojawił się pewien program o niani z nadprzyrodzonymi zdolnościami. Zamieniała najbardziej diabelskie dzieci, rodem z omenu, w aniołki kochające rodzinę i słuchające rodziców, jak szeregowi słuchają rozkazów groźnych przełożonych. Program zdobył ogromną popularność, gdyż problem niesfornych dzieci jest problemem masowym, na wielką skalę i często zwykłe metody wychowawcze nie wystarczają. Swoją drogą program okazał się częściowo pomocny , gdyż ukazane zostały metody ułatwiające opanowanie niegrzecznego malucha gryzącego babcię lub piskliwej małolaty. 

Najważniejsze jest aby dziecko od początku swojej egzystencji było odpowiednio wychowywane. Od najmłodszych lat dziecko z natury jest kapryśne i nie można pozwolić na to aby wchodziło na głowę, miało zawsze to czego oczekuje. Gdy przyzwyczai się, że zawsze ma to czego chce, tylko gdy krzyknie lub zacznie rozrabiać, utrwali to sobie w główce i będzie z tego korzystać to poźnych lat dziecięcych. Dlatego najlepiej już podczas gdy matka odziewa się w odzież ciążową, należy przejść odpowiednie szkolenia, lub poczytać, zaznajomić się na własną rękę jak nie krzywdzić dzieci, a z drugiej strony ni dać im rządzić.

Druga sprawa to zabawki edukacjne. Wszelkie zabawki dla dzieci pozwalają im na prawidłowy rozwój psycho-ruchowy.  Zabawa takimi zabawkami zajmuje dziaciakom sporo czasu i dzięki nim przyswajana wiedza pomaga w wychowaniu pociechy. Oczywiście potrzebny jest również czas spędzany z dzieckiem gdyż zabawki nie zastąpią kontaktu z ludźmi, a to również jest bardzo ważny element wychowania. Należy bardzo dużo do nich mówić, nawet gdy maluchy odpowiadają w "swoim języku" ,mówimy do nich normalnie tak, jakby rozmawiało sie z dorosłym. Dziecko szybko zaczyna rozumieć teksty, a to pomaga w dalszym jego rozwoju.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena