Spośród spawalniczych metod regeneracji i modyfikacji powierzchni ważne miejsce zajmuje spawanie plazmowo-proszkowe .

Data dodania: 2007-06-12

Wyświetleń: 6281

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Materiały dodatkowe w postaci proszków kompozytowych o osnowie metalicznej są coraz częściej wykorzystywane do spawania plazmowego. Zawarte w osnowie cząstki ceramiczne mają bowiem niektóre właściwości przewyższa­jące znacznie metale i stopy, np. wysoką temperaturę top­nienia lub rozpadu, niski współczynnik rozszerzalności cieplnej, dużą twardość. Jeśli są one równomiernie rozło­żone w osnowie napoiny, stanowią jej wydatne umocnienie. Uzyskane warstwy tego rodzaju mogą charakteryzować się dobrą stabilnością cieplną, żarowytrzymafością, wysoką odpornością na zużycie ścierne i adhezyjne, a także na ero­zję i kawitację.

Przy nakładaniu napoin metodą plazmową wykazano ogól­nie, iż wzrost natężenia prądu i napięcia łuku oraz natężenia przepływu gazu plazmotwórczego zwiększa udział metalu podłoża w napoinie, podobnie jak zmniejszenie ilości podawa­nego proszku materiału napawanego.

Na wartość współczynnika wymieszania wpływają nie tyl­ko parametry spawania. Znaczącą rolę odgrywa także skoń­czona pojemność cieplna spawanych próbek podłoża. Należy spodziewać się wzrostu współczynnika wymie­szania w wyniku ciągłego wzrostu temperatury podłoża. By zbadać wpływ tego czynnika,należy wykonać na każdej prób­ce dwie równoległe napoiny: pierwszą „na zimno" oraz drugą na podłożu podgrzanym ciepłem pierwszego ściegu.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena