Skromność i pycha
Pycha to brak skromności a skromność to brak pychy. Można to tak określić w bardzo prosty sposób. Pycha wyróżnia się tym, że z góry patrzy na wszystkich ludzi. Nie zna miana równości oraz wartości istoty ludzkiej w stosunku do siebie. Wywyższanie i pogarda są jej atrybutami. Chaos i pustka rządzą jej życiem.
Nic dziwnego, że taki styl zachowania musi kiedyś runąć. Upadek jest zazwyczaj bardzo bolesny. Zawsze przynosi wstyd jako drugi biegun przeciwny. Wstyd to doświadczanie swej pychy. Mamy na to wiele przykładów ze świata polityki, niekiedy udawanej kultury oraz religii.
Największym upadkiem pychy jest poniżenie siebie i innych poprzez alkoholizm, narkomanię i inne uzależnienia. Najwięcej pychy wytwarzane jest przez władzę zarówno świecką jak i duchowną. Religie wręcz potępiają się nawzajem, co prowadzi i prowadziło w przeszłości do wojen i przelewu krwi. Dziś jest też podobnie.
Mottem wszystkich konfliktów religijnych jest: „moja religia jest lepsza od twojej”. To ego wytworzyło wiele religii aby móc żywić się konfliktem. Pycha rośnie w ten sposób, tworząc chaos nie do opanowania w wymiarze światowym. Podobnie sprawa wygląda z partiami politycznymi czy ustrojami społecznymi.
Wszystko pochodzi od jednego Źródła i jest w swym początku jednakowe. Różnorodność religii, partii politycznych, to jak wiele kolorów tęczy przy rozproszeniu światła. Czy kolor czerwony może być gorszy niż fiolet? Nie! Jest tylko inny odcień rozproszonego światła.
Dlaczego zjawisko pychy jest tak powszechne?
Powodem jest brak zrozumienia podstaw życia. Kiedy pycha przestaje osądzać innych i ich poniżać, zaczyna praktykować to na sobie. Człowiek pychy lubi mówić, że jest niczym. Utożsamił się z ego, które pochodzi z prochu ziemi czyli żywiołów. Popadanie w skrajność doprowadza zawsze do samoponiżania.
Z upadku można się tylko podnieść lub leżeć na ziemi. Jeśli nie upadniesz, to się nie podniesiesz.
Skromność to wychodzenie z pychy, z poniżania siebie i innych. To odwrót od ciemności, chaosu i pustki. Człowiek zaczyna dostrzegać swoją wartość i wartość innych ludzi. Jesteśmy chodzącymi projektorami filmowymi i na ekranie życia wyświetla się nam dramat rodzinnej przeszłości.
Ten dramatyczny film zawiera w sobie osądy i przekonania przodków. Kiedy rozpoznajemy swój projektor, to zaczynamy rozumieć sytuacje jakie się nam przydarzają. Jest to wielka szkoła życia, która coraz wyraźniej wkracza do ludzi w średnim wieku a czasem przydarza się dzieciom i młodzieży. Bardzo starzy ludzie nie mogą się przebić przez swoją skorupę ego. Ciężkie choroby i śmierć rozpuszczają częściowo tę skorupę lęku.
Skromność, to odnajdywanie swojej wartości, która pochodzi od Boga. Jest to zasada współdzielenia i współtworzenia z Bogiem. Powstaje inny rodzaj twórczości niż komercja. Twórcze dzieła pochodzą z wyższych sfer istnienia. To sztuka głęboko pojętej abstrakcji, która łączy w jednym obrazie czy wierszu wiele różnych aspektów tego samego widma. Powstają dzieła, które łącza świat ziemski ze światem anielskim i boskim.
W skromności nie ma poniżania siebie ani innych. Skromność docenia swoją wartość i chętnie dzieli się tym z innymi. Skromność działa poprzez cnotę serca. Natomiast pycha działa poprzez rozum ego. Skromność jest uświadomieniem sobie, że serce – umysł - dusza są połączone z Bogiem. Że ich istnienie podtrzymywane jest przez miłość Boga. Skromność jest wibracją częstotliwości miłości, która pochodzi z innego wymiaru.
Nie jest to miłość sentymentalna ani emocjonalna. Daje zrozumienie poprzez inteligencję, że wszystko jest jednym. Nie ma rozdzielania na moje i twoje. Ego natomiast dodaje emocje do każdego wydarzenia i działa poprzez nie, zakłamując rzeczywistość.
Skromność, to wyrażanie poprzez siebie miłości wypływającej bezpośrednio od Boga.
Pycha to zatrzymanie tej miłości i niemożność jej przejawienia. To zapora przed Bogiem utworzona z ego. Pycha żyje emocjami a skromność żyje miłością, nie jako uczucie ale jako wyższa forma inteligencji.
Masz wybór między drogą do Boga, tworząc z siebie kanał przepływu Boskiej Inteligencji lub budujesz zaporę dla miłości Boga. Zaprzeczasz sobie i eliminujesz ze swojego życia Boga. Nie ma nic pośrodku! Nie można służyć dwóm Bogom!
Wybór jest totalny i bezkompromisowy. Służysz Bogu albo jesteś przeciwko Niemu. Skromność prowadzi do jedności ze wszystkim stworzeniem i Bogiem.
