Podróż motywacyjna definiuje się najczęściej jako środek nowoczesnego zarządzania, stosowany w celu uzyskania nadzwyczajnych efektów, przez nagradzanie uczestników podróżą, która jest konsekwencją osiągnięcia przez nich założonych celów.
Podróż motywacyjna utożsamia się z podróżą-nagrodą. W amerykańskich przedsiębiorstwach handlowych krąg uczestników podróży motywacyjnych systematycznie wzrastał, począwszy od lat 50-tych. Aktywizacja tych podróży miała oczywiście podstawy ekonomiczne. Interesujące jest to, że niespodziewana ekspansja turystyki motywacyjnej nastąpiła w latach 70, czyli w okresie kryzysu ekonomicznego, kiedy chodziło o zwiększenie produktywności przedsiębiorstw i podniesienie morale pracowników.
Dodatkowym walorem ekonomicznym turystyki motywacyjnej jest to, że łagodzi ona sezonowość w turystyce. Na przykład w Szwajcarii ta forma ruchu turystycznego dominuje w październiku i w maju. Źródła stałego wzrostu turystyki motywacyjnej należy także upatrywać w systemach podatkowych w niektórych krajach (np. w USA praktykuje się z tej racji ulgi w należnych podatkach od przedsiębiorstw).
Turystyka motywacyjna jest czynnikiem polepszającym jakość stosunków międzyludzkich w danym przedsiębiorstwie. Zorganizowanie podróży motywacyjnej wywołuje, bowiem uczucie wdzięczności i lojalności w stosunku do przedsiębiorstwa. Jest to także turystyka grupowa, jednak o specyficznych wymaganiach klientów. Należy się odnieść z uwagą i troską do każdego uczestnika, a organizacja techniczna tego rodzaju podróży powinna być twórcza. Udana podróż motywacyjna powinna się składać z elementów, których nie można zakupić w ramach zwykłej wycieczki.