Opis niezwykłego tynku dekoracyjnego pochodzącego z Maroko, nadającego się do pomieszczeń mokrych. Tynk może być alternatywą dla płytek ceramicznych.

Data dodania: 2009-03-29

Wyświetleń: 4331

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 2

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

2 Ocena

Licencja: Creative Commons

Tadelakt lub Tadellakt po arabsku znaczy polerować (pieścić). Podróżnicy wracający z Marakeszu byli pod wrażeniem miasta barw. Na zewnątrz i wewnątrz domy często wykończone są intensywnie barwionym, hipnotyzująco połyskliwym, gładkim ale nie równym tynkiem zwanym też płynnym kamieniem. Tadelakt stworzono w okolicach Marakeszu gdzie u podnóża gór Atlas występują odpowiednie składniki - specjalne wapno, piasek, pył marmurowy. Resztę składników stanowi popiół i glina.


Dzięki kompozycji tych minerałów, specjalnej obróbce i wtarciu oliwy tynk stawał się wodoodporny. W starożytnym Maroku uszczelniano tynkiem cysterny na wodę, wykańczano łaźnie, później tadellakt trafił do pałaców i mieszkań bogatych kupców. Dziś tadellakt jest standardowym wykończeniem Marokańskich łazienek. Jego urokowi poddają się europejczycy. Materiał jest odpowiednio zmodyfikowany, zamiast oliwy z oliwek do konserwacji tynku używa się mydła malarskiego które nadaje mu połysku i odporności na wodę. Ta cecha pozwala stosować tynk w łazienkach a nawet w kabinach prysznicowych jako alternatywę dla płytek ceramicznych. Ostatnio modny w studiach spa. Zakonserwowany zwykłą oliwą dobrze sprawdza się w kuchni.



tynk ozdobny - tadelakt

Ze względu na główny składnik tadelakt ma silny alkaliczny odczyn, powoduje podrażnienia skóry i oczu, działa bakteriobójczo. Z tego powodu jak ze wszystkimi tynkami wapiennymi należy zachować ostrożność podczas aplikacji tynku. Najlepszym podkładem pod tadelakt są wysezonowane tynki cementowo wapienne, inne podłoża należy zagruntować specjalnym gruntem i podkładem. Mimo wodoodporności tynku nie można aplikować na zawilgocone powierzchnie. Tynku nie można czyścic środkami czystości, jakiekolwiek zabrudzenia należy zetrzeć wilgotną szmatką z mydłem i spłukać wodą, następnie miejsce wypolerować mydłem dekoratorskim.


Ciekawostką jest stosowanie zwykłego kamienia jako narzędzia. Kamień powinien mieścić się swobodnie w garści być gładki i twardy. Pozostałe narzędzia to łopatka, japonki, paca wenecka. Pigmenty do barwienia tynku muszą być odporne na wapno. Na jeden metr kwadratowy dekorowanej powierzchni potrzeba około 2,5 do 3 kilogramów mokrej masy.
Licencja: Creative Commons
2 Ocena