Człowiek w trudnych sytuacjach najczęściej uruchamia nie jeden konkretny mechanizm obronny, ale cały zespół obron, w którym może jedynie przeważać pewna forma przystosowawcza (Siek, 1984; Vaillant, 1994).
Jestem psychoterapeutą i trenerem Gestalt. Mam doświadczenie w pracy z drugim człowiekiem zdobyte jako psycholog i psychoterapeuta w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 2 w Gdyni, NZOZ nr 2 w Redzie, Wojewódzkim Szpitalu Psychiatrycznym w Gdańsku a także w świetlicy socjoterapeutycznej. Prowadzę prywatny Ośrodek Psychoterapii Gestalt w Gdyni.
Człowiek w trudnych sytuacjach najczęściej uruchamia nie jeden konkretny mechanizm obronny, ale cały zespół obron, w którym może jedynie przeważać pewna forma przystosowawcza (Siek, 1984; Vaillant, 1994).
Wyróżnienie i zdefiniowanie poszczególnych mechanizmów obronnych a także ich pogrupowanie, głównie ze względu na dojrzałość, rozumianą jako efektywność przy jednoczesnych jak najmniejszych negatywnych skutkach dla jednostki stało się podstawą wielu badań naukowych.
Co więcej po przeprowadzeniu wielu badań zauważono, iż można także wyróżnić pojedyncze, dominujące w zachowaniu mechanizmy obronne, występujące w poszczególnych zaburzeniach zachowania, chorobach psychicznych bądź typach osobowości.
Stosunkowo podobny podział, ze względu na dojrzałość / niedojrzałość danego mechanizmu, zaproponował Vaillant w 1977 roku (cyt. za: Whitty 2003). Autor ten wyróżnił cztery poziomy obron:
Pojęcie mechanizmu obronnego zostało wprowadzone przez Zygmunta Freuda, a rozwinięte przez jego córkę, Annę oraz innych psychoanalityków.