Marzenia o wspaniałej przyszłości są jak narkotyk. Po zaaplikowaniu znika cierpienie i od razu czujesz się świetnie, masz energię i chce się żyć. A później starcie z rzeczywistością jest bardzo drastyczne. Boleśnie odczuwasz dysonans pomiędzy tym co chciałbyś żeby było a tym co jest faktycznie.
Patrzysz dookoła i stwierdzasz, że to nie jest to, czego Ty chcesz. Masz nie taką pracę jakbyś chciał, szef cały czas Cię wkurza, nie możesz rozwijać swoich pasji, nie masz czasu dla siebie, nie masz czasu dla znajomych, cały czas brakuje Ci pieniędzy na to, co chciałbyś sobie kupić.
Twoi znajomi poszli na imprezę, pojechali na narty w Alpy albo wycieczkę do Ameryki Południowej poznawać tamtejsze zwyczaje, wyjechali na obóz wspinaczkowy, sportowy, taneczny, biorą udział w festiwalu, kongresie a Ty tak cierpisz, bo Ciebie tam z nimi nie ma.
