Niestety często objawy występujące przy zaburzeniach percepcji są niemal niezauważalne. Mamy dla Was kilka wskazówek, dzięki którym będziecie wiedzieli na co zwrócić szczególną uwagę.
Objawy zaburzeń percepcji wzrokowej, są w większości przypadków dość subtelne. Możemy pomylić je z brakiem talentu artystycznego. Jednak obserwując i bawiąc się razem z dziećmi jesteśmy w stanie wychwycić drobne sygnały. Rysunki tworzone przez dzieci z tym zaburzeniem pozbawione są szczegółów, także podczas ich opisu język dziecka jest ubogi. Jest to związane z nierozpoznawaniem detali. Ten objaw można zauważyć również podczas innych zabaw. Osoby z tymi zaburzeniami nie lubią układać puzzli, historyjek i klocków. Gdyż wymaga to od nich odtworzenia pewnego wzoru. Kolejnymi zabawami jakie nie przypadną dziecku do gustu są: odnajdowanie różnic między obrazkami, gry typu memory i segregowanie obrazów według kategorii. Wszystkie z nich wymagają zapamiętywania, rozróżniania grafik i postrzegania przestrzennego.
Jeżeli dziecko nie słucha i nie stosuje się do waszych poleceń, nie musi to oznaczać, że jest z natury niegrzeczne, mogą być to objawy zaburzeń percepcji słuchowej. Innymi sygnałami tej choroby są: ubogi zasób słownictwa i przekształcanie znanych wyrazów. Dzieci z tymi zaburzeniami maja trudności z rozkładaniem wyrazów na sylaby i głoski, a także z uczeniem się wierszy i piosenek na pamięć. Dłuższe wysłuchiwanie bajek jest dla nich męczące i nużące. Nie potrafią skupić się w taki stopniu, żeby historia porwały je w świat wyobraźni.
Gdy dziecko ma problemy z codziennymi czynnościami, nie potrafi samodzielnie jeść, nie potrafi rysować i wycinać, może mieć ono zaburzenia w strefie ruchowej. Bark umiejętności manualnych, niepoprawne trzymanie kredek, brak precyzji podczas kolorowania obrazków to jedynie kilka symptomów. Gdy patrząc na obrazek przygotowany przez twoje dziecko widzisz małą formę na dużej kartce, przeważającą ilością grubych prostych linii, gdzieniegdzie przedarty papier (od zbyt dużego nacisku na narzędzie), oraz rażący brak precyzji podczas kolorowania w twojej głowie powinien zabrzmieć głośny dzwonek alarmowy.
Powyższe zaburzenia mogą znacznie utrudnić naukę. Prowadzą one do rozwoju dysleksji, dysgrafii i dysortografii. Nieleczone staną się trudną do pokonania barierą. Dlatego gdy zauważysz u swojego dziecka niepokojące obawy, udaj się do specjalisty w celu diagnostyki oraz doboru odpowiedniej dla niego terapii wspomagającej rozwój dziecka.
