Moja praca polegała na wprowadzaniu grupy wiekowej 50+ w świat Internetu. Lekcje prowadziłam w jednej z bibliotek w Warszawie. To zajęcie dało mi dużo satysfakcji, motywujące jest poznać osoby w tym wieku, które wciąż chcą się uczyć i odkrywać nowe technologie (jak mi powiedział jeden z uczestników, weteran, „nie można zostawać w tyle”). W ramach podziękowania za wolontariat w kwietniu tego roku pracownicy biura europosła zabrali stażystów, a więc i mnie na wycieczkę do Belgii i Niemiec.
Pierwsze miejsce do którego dotarliśmy to Brugia. Jest położona w północno-zachodniej Belgii, a zatem we Flandrii. Nazywają ją Wenecją z powodu dużej ilości kanałów.
Bardzo wąskie uliczki. Brugia nie jest dużym miastem, liczy trochę ponad 100 tysięcy mieszkańców (chociaż wydaje się duża w porównaniu z np. Kazimierzem Dolnym- ten liczy około 3,5 tysiąca). A wspominam o tym dlatego, że Brugia jest przede wszystkim ośrodkiem turystycznym. Starówka jest wypełniona sklepami z pamiątkami, suwenirami z tym, z czego Brugia słynie. A więc przede wszystkim koronki (od XVII w.).
Koneserzy sztuki też znajdą coś dla siebie. Brugia była miastem, w którym działali wybitni malarze, m. in. Jan van Eyck.
Centrum Brugii od kilku lat jest na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Miasto jest pięknym przykładem architektury gotyckiej.
Mnie uwiodły wąskie kamieniczki, często kolorowe, z dużymi oknami.
Jako że Brugia jest położona w regionie niderlandzkojęzycznym, miałam swoje obawy, czy będę w stanie porozumieć się z „tubylcami”. Jednak turyści zrobili swoje – w knajpach mają anglojęzyczne menu, większość sprzedawców mówi choć odrobinę po angielsku, a mieszkańcy chętnie wskażą drogę do lokalnej restauracji, która pozwoli zaoszczędzić kilka euro.
