Niezapominajki wzbudzają zachwyt i nastalgię. Są bardzo lubiane jako rośliny ozdobne. Uprawiane są jako rośliny dwuletnie. Dorastają one do 20 – 60 cm wysokości. Dobrze czują się niemal w każdej glebie, pod warunkiem, że jest dostatecznie wilgotna. Rosną w miejscach ocienionych, a także w słonecznych, ale w słońcu kwitnienie jest jednak obfitsze. Rośliny posadzone w większej grupie, gdy kwitną w maju – czerwcu, dają prawdziwy bajeczny kolor błękitów i niebieskości, rzadziej różu i bieli. W ogrodzie można je łączyć z innymi wiosennymi gatunkami, jak bratki, stokrotki, laki pachnące lub jaskry azjatyckie. Dobrze uzupełniają kompozycję z roślin cebulowych, zakrywając później ich zasychające liście. Po kwitnieniu rośliny z reguły zamierają, dlatego na lato i jesień warto zaplanować zastępstwo.
Niezapominajki rozmnażane są przez wysiew nasion, rzadziej przez podział lub sadzonki pędowe. Nasiona wysiewa się latem, wówczas kwitnące rośliny otrzymuje się wiosną następnego roku, wiosenny siew rzadko daje osobniki kwitnące w tym samym roku. Nasiona kiełkują najszybciej w temperaturze 20-22stopni C, wówczas wschody ukazują się już po 15-25 dniach od siewu. Do dalszego wzrostu wystarczy im temperatura 9-12 stopni C. Po wschodach siewki należy przepikować pojedynczo do doniczek, a jesienią posadzić na miejsce stałe, w rozstawie 20-25 cm. Latem roślinom należy zapewnić możliwie najchłodniejsze miejsce np. w cieniu lub od północy.
Niezapominajka w większości woli cieniste, chłodne stanowiska, ale spotkać ją można także w strefie bagiennej w pobliżu zbiorników wodnych, suchych łąkach czy strefie alpejskiej. Występuje niemal na wszystkich kontynentach.
