Róże wielokwiatowe i rabatowe przewyższają wszystkie inne krzewy bogactwem kolorów i form. Żadna inna roślina nie oddziałuje tak silnie na wyobraźnię jak róża. Prawie wszystkie nowe odmiany powtarzają kwitnienie, przez co utrzymują ładny wygląd przez całe lato. Róże dzieli się na odmiany długo kwitnące, odporne na deszcz, pachnące, do półcienia oraz do miejsc gorących i słonecznych.
W październiku zaczyna się okres jesiennego sadzenia róż. W większości róże łatwo przystosowują się do miejsca w którym rosną. Najlepiej jednak rozwijają się na stanowiskach słonecznych i przewiewnych, w glebie luźnej i żyznej. Należy unikać sadzenia róż przy rozgrzanej ścianie południowej domu, miejscu narażonym na przeciąg, w zupełnym cieniu, w podłożu piaszczystym i suchym, jak również w gliniastym i mokrym. Róże wielokwiatowe najlepiej wyglądają na oddzielnej grządce. Odmiany krzewiaste można sadzić pojedynczo lub w grupach, także z innymi roślinami. Róże rabatowe można zestawiać z bylinami. Różom pnącym potrzebne są konstrukcje podtrzymujące pędy. Róże znakomicie nadawają się na żywopłot wyznaczający granicę ogrodu.
Róże jako rośliny okrywowe potrafią szybko zająć całą powierzchnię ogrodu i zatrzymać w ten sposób rozmnażanie się chwastów. Wiele odmian róż okrywowych ma kształt niedużych krzaczków, dlatego tez określane są jako krzaczaste. Pędy róż okrywowych mogą się pokładać lub położyć. Kwitną najczęściej latem, ale jest wiele odmian powtarzających kwitnienie jesienią. Kwiaty mają płatki pojedyncze lub pełne. Nadawają się do obsadzenia otwartych terenów zielonych. Coroczna przycinka, która jest wskazana i konieczna dla innych gatunków róż, różom okrywowym nie jest potrzebna. Nie muszą być także usuwane zwiędłe kwiaty.
