Szpak
(Sturnus vulgaris)
Ptak ten daje się bardzo łatwo przywabiać do skrzynek lęgowych w naszych ogrodach. Gdy zakończy okres lęgowy ptaki te gromadzą się w duże stada i masowo nawiedzają nasze sady i ogrody gdzie niestety dość często wyrządzają sporo szkód.
Jest to ptaszek bardzo podobny do kosa, różni się tym iż ma zdecydowanie krótszy ogon i jest bardziej wyprostowany. Na wiosnę kolor czarny na jesień upierzenie ciemne z małymi drobnymi jasnymi plamkami. Szpak pierwotnie występował w lasach liściastych często w opuszczonych dziuplach innych ptaków szczególnie dzięciołów. Obecnie szpak odwiedza nasze ogrody, sady
i przyboczne lasy, w poszukiwaniu pokarmu lata na łąki szukając tam larw chrząszczy, ślimaków. Często spotykamy go po wykoszeniu naszych trawników w ogrodzie, gdzie szuka drobnych owadów. Szpak gdy zakończy swe lęgi masowo odwiedza nasze sady gdzie często sieje duże spustoszenie.
Bocian biały
(Ciconia ciconia)
Swoje solidne gniazda buduje na dachach naszych domostw, wieżach kościołów, słupach elektrycznych. W Polsce występuje bardzo licznie ale w innych krajach Europy gatunek prawie wymarły.
Tego ptaka potrafi rozpoznać chyba każdy w Polsce. Długie czerwone nogi, czerwony dziób, biało czarny tułów no i długa smukła szyja. Ptak ten w porównaniu bociana czarnego nie unika siedzib ludzkich często możemy go zaobserwować w samym środku miejscowości, na słupach elektrycznych blisko drogi. Najlepszym miejscem dla bociana są tereny wilgotne, otwarte łąki, pastwiska szczególnie widoczny jest na świeżo pokoszonych łąkach idąc za ciągnikiem gdzie ma dużą ilością pożywienia. A bocian żywi się nie tylko żabami ale i małymi gryzoniami, myszami, jaszczurkami i dżdżownicami.
Sikorka modra (Modraszka)
(Parus caeruleus)
Widoczna w naszych ogrodach i parkach cały rok, lubi też nasze sady ze względu na dużą ilość owadów występujących tam, ale jej obecność jest silnie uzależniona od miejsc w których może odbywać lęgi. Jeżeli wyposażymy nasze ogrody w skrzynki lęgowe lub mamy drzewa w ogrodzie w których są dziuple ptaszek ten będzie naszym częstym gościem.
Ptaszek ten zwany jest też modraszką, cechą szczególną tej sikorki jest niebieska czapeczka na głowie i czarny pasek na oczach. Ptak najczęściej spotykany w parkach lasach i ogrodach, żywi się małymi owadami. W naturze miejscem lęgowym sikorki jest dziupla ale często gnieździ się też w skrzynkach lęgowych. Musimy jednak pamiętać by otwór nie był duży(26-27mm)bo wówczas zalęgnie się tam sikora bogatka. W zimie chętnie odwiedza nasze karmniki jeżeli takie mamy w ogrodzie to będzie tam częstym gościem. Do przysmaków tego ptaszka należy surowa słonina.
Ptak mało płochliwy
Sikorka Bogatka
(Parus major)
Bogatka jest największą z sikorek występuje nawet w centrach dużych miast zajmuje równie chętnie naturalne dziuple. Nierzadko gnieździ się w dość niezwykłych miejscach, np. na latarniach czy słupach sygnalizacji świetlnej. Lubi nasiona słonecznika, owady i drobne bezkręgowce. Sikorkę bogatkę można spotkać niemal wszędzie: lasy, parki, ogrody, żywopłoty, zarośla.
Jest większa od sikorki modraszki ma czarno-białą głowę i żółty spód z czarnym paskiem. Chętnie zajmuje budki lęgowe tak jak jej siostra modraszka. Ptaszek ten występuje cały rok w Polsce, jest to gatunek sikorki, który występuje najliczniej w zimie odwiedza karmniki w naszych ogrodach.
Sikorka Uboga
(Parus palustris)
Jest wielkości modraszki. Mierzy około 12 cm długości. Sikorka uboga jest szarobrązowa, z czarną czapeczką na głowie, białawym policzkiem i czarnym podbródkiem. Sikorkę ubogą w zimie można spotkać przy karmnikach. Zajmuje równie chętnie naturalne dziuple, jak skrzynki lęgowe.
Występuje w lasach, ogrodach i parkach gdzie jest dostateczna ilość krzewów i drzew. Ciekawostką jest to, że sikorka ta czasem sama drąży sobie własne dziuple. Można ją czasem pomylić z sikorką czarnogłową, często robią zapasy ukrywając je pod korą drzew. Ptaszek ten w zimie często przylatuje do naszych karmników. Bardzo przywiązuje się do swojego terytorium.
