Do Europy trafił w XVI wieku. Kwiatostan słonecznika zawsze zwraca się do słońca. Na działkach i w ogródkach najczęściej uprawiany jest słonecznik zwyczajny, mający duże nasiona i piękne kwiatostany. Łodygi są wysokie i twarde pokryte szorstkimi włoskami, aby cieszył nasze oko potrzebuje żyznej dobrze nawożonej gleby. Stanowisko dla słonecznika powinno być silnie nasłonecznione. Nasiona wysiewamy w drugiej połowie kwietnia i w maju.
Roślina ta kwitnie od lipca do września. Nadaje się na kwiat cięty, z którego można tworzyć piękne bukiety. Odmiany o pełnych kolorowych kwiatach polecane są na rabaty. Roślina ta rośnie bardzo szybko. W lipcu możemy już podziwiać złocące się kwiaty .
Słonecznik może być uprawiany także w pojemnikach, ale muszą to być duże skrzynki. Skrzynie wypełniamy żyzną ziemią i wysiewamy nasiona, a gdy podrosną trzeba je regularnie nawozić i podlewać przez całe lato. Będzie wtedy ozdobą naszego balkonu lub tarasu tworząc tło dla innych niższych roślin. Jeżeli ma służyć wyłącznie jako ozdoba, trzeba gdy jest mały usunąć mu wierzchołek, co spowoduje lepsze rozkrzewienie i będzie więcej kwiatostanów.
Pastewne odmiany słonecznika służą jako pasza dla zwierząt. Natomiast odmiany oleiste zawierają w nasionach do 45 % tłuszczu. Olej słonecznikowy z nasion używany jest jako tłuszcz techniczny do wyrobu farb i pokostów, oraz tłuszcz jadalny.
Lecznicze właściwości :nasiona - bogate są w białko i nienasycone kwasy tłuszczowe -olej słonecznikowy to lek łagodzący wiele dolegliwości takich jak: paradontoza. zapalenie oskrzeli, bóle głowy, zapalenie zatok.
Słonecznik jest też rośliną miododajną, dlatego jest odwiedzany przez trzmiele i pszczoły.
