Oczywiście, problem globalnego ocieplenia jest bardzio złożony.
Wielu ekologów słusznie zwraca uwagę, że jedną z najbardziej skutecznych metod może być edukacja ekologiczna i wzrost świadomości ludzi w sprawie rosnących zagrożeń. Jednym z takich strategicznych przykładów, jak ważna może być edukacja ekologiczna, może być wycinanie drzew i sadzenie nowych drzew.
Drewno jako materiał wykorzystywany jest od początku istnienia naszej cywilizacji. Kiedyś wyręb lasów nie stanowił problemu. Jednak obecnie to jest poważny problem dla wielu państw – drzewa rosną powoli, a zapotrzebowanie na drewno lawinowo narasta. Od momentu zasadzenia drzewa musi upłynąć przynajmniej około 20-40 lat, by drzewo można było ściąć i by nadawało się do eksploatacji. Oczywiście, to zależy od gatunku. Niektóre gatunki drzew (np. brzoza czy wierzba) rosną bardzo szybko.
Drewno najczęściej wykorzystywane jest do produkcji papieru, do wytwarzania mebli i jako opał.
Rosnący popyt na drewno powoduje, że wycinanie lasów zaczyna powodować różne problemy czy katastrofy. Jako jeden z przykładów można przytoczyć sprawę Pekinu. Naokoło Pekinu nieomal doszczętnie wycięto lasy. Spowodowało to zupełnie niespodziewane i tragiczne skutki. Pierwszy skutek: w okolicach Pekinu wiele gospodarstw narzeka na niedobór wody. Drugi skutek: Pekin jest atakowany przez burze piaskowe, które skutecznie paraliżują miasto.
Przykład z Chin w sposób dobitny i klarowny pokazuje, jak tragiczne skutki powoduje brak świadomości ekologicznej i jak wielka może być głupota ludzi.
W Polsce istnieją ścieżki edukacyjne w niektórych leśnictwach państwowych. Ponadto prowadzone są działania edukacyjne w kierunku odpowiedniego składowania odpadów, czyli recyklingu.
