Najlepszym sposobem na aktywne spędzanie czasu jest zwiedzanie zabytków architektonicznych, będących historyczną spuścizną wielu poprzednich pokoleń. Zapraszam do odwiedzenia Kościoła Klasztornego O. Franciszkanów pw. Św. Anny położonego w Wejherowie.
Kościół Klasztorny O. Franciszkanów pw. Św. Anny w Wejherowie został wzniesiony w latach 1648-1650 przez założyciela miasta Jakuba Wejhera i stanowi jeden z najstarszych zabytków architektonicznych miasta. Budynek został zachowany praktycznie w pierwotnej formie. Jedyną wprowadzoną zmianą było „przedłużenie” w XVIII w. bryły budynku, a to z powodu wybudowania chóru oraz wstawieniem do wnętrza organów.
Kościół posiada barokową fasadę, podzieloną korynckimi pilastrami na trzy pola ze zdobną polichromią wnęki. W jednonawowym wnętrzu z trójbocznie zamkniętym prezbiterium kiedyś znajdowały się dwie położone naprzeciw siebie kaplice, z których przetrwała tylko jedna – zachodnia. W kościele znajduje się 5 pochodzących z drugiej połowy XVIII w. ołtarzy utrzymanych w snycerskim wystroju, rokokowa loża patronacka, ambona oraz inkrustowane szafy w zakrystii. Wnętrze budowli zdobią liczne obrazy pochodzące głównie z XVIII w., w tym najcenniejszy z nich, pt. „Pieta”, dzieło nieznanego malarza.
Wśród wszystkich malowideł i obrazów znajdujących się w Kościele pw. Św. Anny na pierwszy plan wybija się Obraz Matki Bożej Wejherowskiej Uzdrowicielki na Duszy i Ciele, będący jednocześnie największym skarbem świątyni. Jest on umieszczony w prawym bocznym ołtarzu kościoła.
Niewątpliwą atrakcją turystyczną są podziemia świątyni udostępnione zwiedzającym od 1971 r. Kompleks obejmuje trzy krypty oraz pomieszczenie ekspozycyjne, w którym znajduje się stała wystawa dotycząca historii rodu Wejherów, a także działalności misyjnej klasztoru. Odwiedzający to miejsce turyści mogą zobaczyć m.in.: autentyczne stroje, szkaplerz, medalion i grzebień z grobu Jakuba Wejhera, różaniec pochodzący z trumny jednej z córek Wejhera, obrączkę ślubną jego drugiej żony, obrączkę Joanny Katarzyny z Radziwiłłów czy medalion z grobowca Przebendowskich. Oprócz tego, na widok publiczny wystawiony został dokument z 5 marca 1651 r. potwierdzający autentyczność relikwii św. Leoncjusza męczennika, uzyskany za zgodą papieża Urbana VIII i przywieziony z Katakumb Rzymskich.
W kryptach grzebalnych znajdują się prochy 57 Franciszkanów zmarłych w latach 1658-1809, a w następnej krypcie (lewej) złożona jest trumna Jakuba Wejhera oraz szczątki jego dwóch córek i dwóch żon. W prawej krypcie zaś spoczywa hrabia Piotr Jerzy Przebendowski oraz jego żona Urszula z Potockich.
