Kłamstwo...
''Kłamstwo powtarzane tysiąc razy staje się prawdą.''Josef Goebbels
Kłamstwo. Czy można je wybaczyć? Dlaczego ludzie kłamią? Są różne rodzaje kłamstw. Być może niektórym ułatwia to życie. A co z kłamstwem w związku? To już chyba jest niewybaczalne, a kłamstwo dziecka? Da się je wybaczyć.? Zastanawiam się co daje kłamstwo i co czuje kłamca, kłamiąc? Czy kiedy kłamię, chronię sama siebie? Kłamstwo zawsze jest niebezpieczne i to nie tylko dlatego, że prawda może wyjść na jaw, a my stracimy twarz, ale również dlatego, ze podkopuje zaufanie, niszczy relacje i oddala ludzi od siebie. Więc może lepiej zastanowić się nad tym czy to jest tego warte. Czasem kłamiemy w związku, żeby ochronić osobę, którą kochamy, bo nie chcemy jej zranić. Tu pozostaje pytanie, czy powiedzenie drugiej osobie prawdy, nawet bolesnej, nie jest wyrządzeniem jej mniejszej krzywdy niż zabicie w niej zaufania do nas? Czy plotąc sobie tę pajęczyne kłamstw, nie zaplączemy się w niej sami. Czy kłamiąc stajemy się w ten sposób lepsi? Wykorzystując kłamstwo przedstawiamy się w lepszym świetle dopóki nie zostaniemy zdemaskowani. Pewnie tylko na jakiś czas, bo jak wiemy ''kłamstwo ma krótkie nogi''. Chcąc, nie chcąc, prawda zawsze na jaw wyjdzie, prędzej, czy później. Posypie się ogromna lawina, którą trudno będzie zatrzymać. Trzeba mieć naprawdę dobrą pamięć, by nie pogubić się w swoich 'stworzonych historiach'. Bo konsekwencje, będą ciężkie...... Stwarzając sobie ten świat złudzeń i iluzji, przekraczamy bariere świata nierealnego. Najgorsze jest to, że człowiek okłamując innych, tak naprawdę oszukuje sam siebie.
''Największą karą dla kłamcy jest nie to, że ktoś mu nie wierzy, ale to, że on sam nie potrafi uwierzyć nikomu.'' George Bernard Shaw
Prawda... ''Prawda jest okruchem lodu. '' Andrzej Sapkowski
Tak, można by tak rzec, że ''prawda jest okruchem lodu'', ale to tylko maleńki okruszek w porównaniu do lawiny kłamstw. Prawda ma wspaniały walor, kroczy jednocześnie z ucziwością, spokojem duszy i ulgi na sercu. Lepiej powiedzieć najgorszą prawdę i przeprosić, niżeli kłamać i mieć spaprane sumienie. Przecież sumienie jest odpowiedzialne, za nasze lepsze samopoczucie. Prawda, prawda i tylko prawda jest najuczciwszą drogą ku wzbogacaniu naszego wnętrza. Ona zwycięża, bo budzi w nas nadzieję. Obce stały się wyrzuty sumienia, bo wygrała prawda. Zmagania z samym sobą, gdzie odgrywa się walka powiedzieć prawdę, czy skamać, powodują, że czasem się stajemy bezsilni, bez mocy. Ale kiedy prawda zwycięży, my również zwyciężymy. To ona pogłębi naszą duszę o wolność naszego umysłu.
Uczciwość...
''Nie można żyć szczęśliwie, nie żyjąc godnie, moralnie i uczciwie.'' Epikur
Czasem uczciwość często mylona jest z naiwnością. Uczciwość człowieka jest widoczna w jego czynach. Człowiek uczciwy, nie ma nic do ukrycia, jest 'przezroczysty'. Swoim postępowaniem wzbudza zaufanie wśród innych. Przecież po stronie uczciwości stoi nasz honor, szlachetność i szczerość, wszystko to, co tworzy dobro. Tworząc wokół siebie dobro, podwyższamy naszą wartość duszy, zaznacza ona granicę pomiędzy tym co jest słuszne, a co nie.
