Okres 38 tygodni przeciętnego trwania ciąży od daty poczęcia, nie ma odpowiednika w późniejszych latach pod względem intensywności rozwoju człowieka. Dziecko nabywa w tym czasie rozmaitych sprawności, które potrzebne będą w dalszym życiu. Szczególnie ważne będą one tuż po urodzeniu i ich poziom rozwoju w dużej mierze decydować będzie o życiowych szansach nowo narodzonego człowieka.
Okres noworodkowy przypada na pierwszy miesiąc życia dziecka. Jest to czas przystosowywania się do warunków życia poza łonem matki. Dziecko z jego matką łączy szczególna więź, która przywraca noworodkowi poczucie bezpieczeństwa w obcym i trudnym do zaakceptowania otoczeniu. Jednakże w tym nowym, nie znanym świecie zamiast cudownego, ochraniającego, ciepłego i wilgotnego dotyku rąk matki i jej ciała, noworodek doznaje brutalnego zetknięcia się z niezrozumiałym dla niego i hałaśliwym podnieceniem otoczenia. Jego rozdzierający krzyk zostaje odebrany jako oznaka zdrowia. Opuścił łono matki, które było dla niego – przynajmniej do pewnego czasu – bezpiecznym miejscem życia i rozwoju, i dostał się w atmosferę pośpiechu, obcych i nieznanych czynności wokół jego osoby.
Noworodek jeszcze nie wie, że od pierwszych chwil swojego życia zostaje poddany serii różnych czynności, których celem jest ocena jego szans na dalsze samodzielne życie. Od tego momentu, co pewien czas grono dorosłych osób będzie systematycznie badać jego rozwój.
Już w pierwszych chwilach jego życia, ale nie później niż do końca pierwszego miesiąca (w niektórych regionach badanie to przeprowadzane jest pod koniec pierwszego półrocza życia) dziecka, badany jest jego słuch metodą otoemisji akustycznych (OAE). To krótkotrwałe i bezbolesne badanie pozwala bardzo wcześnie wykryć wady słuchu i ewentualnie zastosować odpowiednie metody korekty tych wad.
W ciągu pierwszych trzech dni życia wykonywany jest pierwszy w życiu bilans zdrowia dziecka. Badana jest siła i jakość odruchów noworodka, co pozwala postawić prognozę dotyczącą możliwości przeżycia poza łonem matki. Ponadto sprawdzone zostanie także serce, biodra, oczy, a u chłopców dodatkowo jądra. Między piątym a ósmym dniem po narodzinach, robiony jest jeszcze test krwi z pięty, który pozwala na wykluczenie lub potwierdzenie obecności chorób uwarunkowanych genetycznie np. fenyloketonurii, mukowiscydozy lub wrodzonej niedoczynności tarczycy.
Między szóstym a ósmym miesiącem życia noworodek ponownie musi przejść kolejny bilans noworodka. Tym razem, podobnie jak w czasie pierwszego bilansu, bada się serce, biodra, oczy, u chłopców jądra; dodatkowo dziecko jest mierzone i ważone. W niektórych rejonach Wielkiej Brytanii w 9. i 24. miesiącu życia dziecka kontrolowany jest generalnie stan zdrowia i rozwoju dziecka.
Kolejny bilans przypada na okres między 3,5 roku a 4,5 roku życia dziecka.
Okres noworodkowy przypada na pierwszy miesiąc życia dziecka. Jest to czas przystosowywania się do warunków życia poza łonem matki. Dziecko z jego matką łączy szczególna więź, która przywraca noworodkowi poczucie bezpieczeństwa w obcym i trudnym do zaakceptowania otoczeniu. Jednakże w tym nowym, nie znanym świecie zamiast cudownego, ochraniającego, ciepłego i wilgotnego dotyku rąk matki i jej ciała, noworodek doznaje brutalnego zetknięcia się z niezrozumiałym dla niego i hałaśliwym podnieceniem otoczenia. Jego rozdzierający krzyk zostaje odebrany jako oznaka zdrowia. Opuścił łono matki, które było dla niego – przynajmniej do pewnego czasu – bezpiecznym miejscem życia i rozwoju, i dostał się w atmosferę pośpiechu, obcych i nieznanych czynności wokół jego osoby.
Noworodek jeszcze nie wie, że od pierwszych chwil swojego życia zostaje poddany serii różnych czynności, których celem jest ocena jego szans na dalsze samodzielne życie. Od tego momentu, co pewien czas grono dorosłych osób będzie systematycznie badać jego rozwój.
Już w pierwszych chwilach jego życia, ale nie później niż do końca pierwszego miesiąca (w niektórych regionach badanie to przeprowadzane jest pod koniec pierwszego półrocza życia) dziecka, badany jest jego słuch metodą otoemisji akustycznych (OAE). To krótkotrwałe i bezbolesne badanie pozwala bardzo wcześnie wykryć wady słuchu i ewentualnie zastosować odpowiednie metody korekty tych wad.
W ciągu pierwszych trzech dni życia wykonywany jest pierwszy w życiu bilans zdrowia dziecka. Badana jest siła i jakość odruchów noworodka, co pozwala postawić prognozę dotyczącą możliwości przeżycia poza łonem matki. Ponadto sprawdzone zostanie także serce, biodra, oczy, a u chłopców dodatkowo jądra. Między piątym a ósmym dniem po narodzinach, robiony jest jeszcze test krwi z pięty, który pozwala na wykluczenie lub potwierdzenie obecności chorób uwarunkowanych genetycznie np. fenyloketonurii, mukowiscydozy lub wrodzonej niedoczynności tarczycy.
Między szóstym a ósmym miesiącem życia noworodek ponownie musi przejść kolejny bilans noworodka. Tym razem, podobnie jak w czasie pierwszego bilansu, bada się serce, biodra, oczy, u chłopców jądra; dodatkowo dziecko jest mierzone i ważone. W niektórych rejonach Wielkiej Brytanii w 9. i 24. miesiącu życia dziecka kontrolowany jest generalnie stan zdrowia i rozwoju dziecka.
Kolejny bilans przypada na okres między 3,5 roku a 4,5 roku życia dziecka.
Licencja: Creative Commons
