Państwo dwóch kontynentów, Europy i Azji, państwo tradycji i nowoczesności, w którym islam, mniej bądź bardziej pokojowo, współistnieje ze świeckim stylem życia – to fascynująca mieszanka. I jeszcze ta gościna – łatwo o szok teinowy, bo codzienne zaproszenia na „cay” można liczyć w dziesiątkach. Owa życzliwość i gościnność Turków sprawia, że to wyśmienity kraj do podróżowania.
Tym bardziej, że o dobrej pogodzie możemy mówić prawie przez cały rok. Dla plażowiczów dobry czas to ten między majem a październikiem, dla nastawionych na zwiedzanie: od marca do maja i następnie od września do października. Amatorzy ekstremalnie niskich temperatur powinni udać się zimą na wschodnie rubieże Turcji.
Z Turcją jest pewien problem: tutaj trzeba wybierać. Atrakcje turystyczne Turcji to osobny temat, interesujących regionów – co niemiara, dlatego dobrze jest nieco się ukierunkować przed wyjazdem. Choć oczywiście jest pewna „żelazna reguła”, od której nie warto robić odstępstw ─ wizyta w Stambule, dawnym Konstantynopolu, dziś głównie kojarzony z Błękitnym Meczetem i bazyliką Hagia Sophia, największym bazarem w tej części świata Kapali Çarşi, nieliczonymi kebabiarniami, çayhanami (miejsca, gdzie masowo pija się herbatę) i lokantami (popularne, tureckie jadłodajnie).
Stambuł to też jarmarczny klimat nad zatoką Bosfor, zabawowa i liberalna dzielnica Taksim oraz, mniej bądź bardziej turystyczne, hammamy (turecka łaźnia), gdzie warto dać się ugniatać, masować i szorować – wrażenia są dość mocne. Trzeba też zobaczyć kapadockie kominy, może nawet przenocować w wulkanicznym stożku albo skusić się na lot balonem nad księżycową krainą. A na koniec zajrzeć do Pamukkale, gdzie woda wyżłobiła w wapieniu fantastyczne tarasy.
Potem już wedle uznania: miłośnicy plażowania znajdą relaks i słońce na którejś z plaż. Turcja to kraj czterech mórz, więc jest w czym wybierać, a wybiera się głównie Riwierę Turecką: od Alanyi, przez Side i Antalyę aż po Morze Egejskie: Marmaris i Bodrum. W sezonie jest gorąco, głośno, tłoczno i ciekawie, bo Turcy na wakacjach to fenomen godny obserwacji. Ci, którym nie w smak międzynarodowe kurorty, mogą udać się tropem historycznym, do miast, w których, nie przesadzając, zaczynała się historia. Jest więc Ani – opuszczona stolica dawnego armeńskiego królestwa, Urfa – miejsce, gdzie przyszedł na świat i żył Abraham, czy Trabzon o prawie czterotysiącletniej historii.
Przejechać Turcję wzdłuż i wszerz to doświadczyć dziwnego uczucia poruszania się między różnymi światami, różnymi pod względem np. kultury, bo miasta na zachodzie mają zupełnie inna specyfikę niż te na kurdyjskim wschodzie, mieszkańcy wioski nieopodal Antalyi przyjmą nas inaczej niż ci spod Diyarbakir. Turcja to po prostu kraj odległości: geograficznych, kulturowych i klimatycznych. Z dystansem fizycznym łatwo sobie tam poradzić: istnieją świetne drogi i sprawna, dalekobieżna komunikacja, z kulturowym też nie będzie większego problemu, bo turecka gościnność powinna już od dawna być przysłowiową. Gościnny jak Turek?
