Ogromną ich zaletą są bardzo małe wymagania glebowe. Mogą rosnąć z powodzeniem nawet na bardzo suchym, piaszczystym podłożu, najbardziej odpowiadają im gleby kwaśne oraz ciepłe słoneczne stanowiska, dlatego świetnie nadają się do uprawy na wrzosowiskach i w ogrodach skalnych. Charakteryzują się bardzo obfitym kwitnieniem rzadko spotykanym u innych krzewów. Kwiaty szczodrzeńców mają charakterystyczne dla całej rodziny motylkowatych kształty i budowę. Do sadzenia najlepiej wiosną należy kupować wyłącznie rośliny w doniczkach, gdyż te z tzw. Gołym korzeniem bardzo źle się przyjmują. Starszych krzewów nie wolno przesadzać. Warto wiedzieć że szczodrzeńce są przysmakiem królików i zajęcy, dlatego powinno się je uprawiać na terenach ogrodowych. Najpopularniejszym gatunkiem jest żółto kwitnący żarnowiec miotlasty często spotykany na suchych terenach zachodniej Polski. Żarnowiec miotlasty ma zielone pędy, dorastające czasami do 2m wysokości. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Kwiaty wyrastają pojedynczo lub po dwa, z katów liści często wzdłuż całej długości pędu. Jedyną wadą tego gatunku jest niezupełna odporność na niskie temperatury. Żarnowiec miotlasty najlepiej rośnie zachodzie kraju, ale i w Polsce centralnej z powodzeniem może być uprawiany na ciepłych i zacisznych stanowiskach. Jesienią na wszelki wypadek dobrze jest okryć nasadę krzewów niewielkim kopczykiem ziemi, jeżeli pędy przemarzną, to i tak szybko się zregenerują. Oprócz żółtego szczodrzeńca uprawia się u nas kilka odmian o innych barwach kwiatów.
Kończy się wiosna, a wraz z nią tarło i legi większości zwierząt (w tym i planktonu) zamieszkujących wody powierzchniowe mórz i oceanów. Tempo życia spowalnia do normalnego rytmu. Okrzemki opadają na dno. Wody stają się czyste i pozwalają wniknąć wzrokiem w swoje głębiny.
