Technologia monitoringu IP rozwijała się do tej pory stosunkowo powoli. Działo się tak, ponieważ rejestratory z funkcjami sieciowymi (niekiedy bardziej rozbudowanymi niż niektóre kamery IP) wsparte tanimi kamerami analogowymi stanowiły atrakcyjną alternatywę dla systemów IP.
Ograniczeniem systemów CCTV telewizji analogowej (PAL, NTSC) jest rozdzielczość, która wynosi 720 x 576. Takich ograniczeń nie ma w systemach CCTV IP wyposażonych w kamery megapikselowe.
Analizę zalet kamer megapikselowych można przeprowadzić zakładając, że w optymalnym monitoringu ok. 130 pikseli powinno rejestrować każdy metr obserwowanego obiektu. Wynika z tego, że jeśli obiekt ma 50 metrów długości, a system jest analogowy (720 pikseli), potrzebnych jest 9 kamer. W przypadku kamer o rozdzielczości 1,3 Mpix (1280 x 1024) wystarczy 5, a dla kamer 2 Mpix - 4 kamery.
Mniejsza liczba kamer ma wiele zalet. Przede wszystkim obniża koszty i czas instalacji oraz konserwacji.
Również obsługa mniejszej liczby kamer jest znacznie tańsza.
Nie można zapominać o alternatywie dla kamer megapikselowych, jaką stanowią bardzo popularne kamery obrotowe. Przy odpowiedniej optyce możliwe jest objęcie wspomnianego wcześniej obiektu nawet jedną kamerą obrotową. Jednak takie rozwiązanie ma wiele wad. Przede wszystkim kamerę można ustawić tylko na jeden z dwóch sposobów.
Pierwszy z nich jest nastawiony na ogólny podgląd. Nie ma wtedy mowy o szczegółach, jak na przykład tablica rejestracyjna samochodu.
Drugi sposób, z wykorzystaniem zoomu optycznego, zwiększy możliwość rozpoznania szczegółów, ale kosztem utraty reszty obrazu.
Ponadto kamery obrotowe wymagają operatora, który musi ocenić, co jest interesujące i skupić się na danym obszarze. W przypadku kamer stacjonarnych megapikselowych jest inaczej. Zawsze obejmują ustalony teren, dzięki czemu wszystkie zdarzenia na pewno zostaną zarejestrowane, a powiększenia można dokonać wykorzystując zoom cyfrowy.
Ograniczeniem systemów CCTV telewizji analogowej (PAL, NTSC) jest rozdzielczość, która wynosi 720 x 576. Takich ograniczeń nie ma w systemach CCTV IP wyposażonych w kamery megapikselowe.
Analizę zalet kamer megapikselowych można przeprowadzić zakładając, że w optymalnym monitoringu ok. 130 pikseli powinno rejestrować każdy metr obserwowanego obiektu. Wynika z tego, że jeśli obiekt ma 50 metrów długości, a system jest analogowy (720 pikseli), potrzebnych jest 9 kamer. W przypadku kamer o rozdzielczości 1,3 Mpix (1280 x 1024) wystarczy 5, a dla kamer 2 Mpix - 4 kamery.
Mniejsza liczba kamer ma wiele zalet. Przede wszystkim obniża koszty i czas instalacji oraz konserwacji.
Również obsługa mniejszej liczby kamer jest znacznie tańsza.
Nie można zapominać o alternatywie dla kamer megapikselowych, jaką stanowią bardzo popularne kamery obrotowe. Przy odpowiedniej optyce możliwe jest objęcie wspomnianego wcześniej obiektu nawet jedną kamerą obrotową. Jednak takie rozwiązanie ma wiele wad. Przede wszystkim kamerę można ustawić tylko na jeden z dwóch sposobów.
Pierwszy z nich jest nastawiony na ogólny podgląd. Nie ma wtedy mowy o szczegółach, jak na przykład tablica rejestracyjna samochodu.
Drugi sposób, z wykorzystaniem zoomu optycznego, zwiększy możliwość rozpoznania szczegółów, ale kosztem utraty reszty obrazu.
Ponadto kamery obrotowe wymagają operatora, który musi ocenić, co jest interesujące i skupić się na danym obszarze. W przypadku kamer stacjonarnych megapikselowych jest inaczej. Zawsze obejmują ustalony teren, dzięki czemu wszystkie zdarzenia na pewno zostaną zarejestrowane, a powiększenia można dokonać wykorzystując zoom cyfrowy.
Licencja: Creative Commons
