Malarstwo od dawien dawna jest istotnym składnikiem naszej kultury. Można powiedzieć, że od pewnego poziomu rozwoju intelektualnego i społecznego istniała potrzeba utrwalania zdarzeń w postaci obrazów, czego dowodem są liczna prehistoryczne malunki odnajdywane w jaskiniach.  wewnętrznych artysty.

Data dodania: 2017-03-17

Wyświetleń: 4476

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Copyright - zastrzeżona

Jak rozpoznać niektóre style w malarstwie?

Z czasem obrazy zaczęły pełnić funkcję także dekoracyjną, jak również stały się nośnikiem przeżyć wewnętrznych artysty. Słowem, bez obrazów ludzkość na pewno byłaby o wiele uboższa.

Na przestrzeni dziejów wykształciło się wiele stylów w malarstwie. Przeciętnie wykształcony człowiek powinien rozpoznawać najważniejsze kierunki. Oczywiście nikt nie każe sięgać aż do malunków powstałych w starożytnym Egipcie, począwszy od sztuki renesansowej, warto mieć jakie-takie rozeznanie.

Dla tych, którzy może już zapomnieli, czym wyróżniają się poszczególne style, przedstawiamy krótkie przypomnienie wybranych epok.

Renesans (Odrodzenie) – trzy najważniejsze zasady to zainteresowanie kulturą antyczną, stosowanie perspektywy linearnej oraz humanizm i naturalizm. Zeświecczenie sztuki przejawiło się między innymi w rozwoju malarstwa portretowego i podstaw martwej natury. To wtedy narodziło się malarstwo olejne. Przykłady: Mona Lisa Leonardo da Vinci, Narodziny Wenus Sandro Botticelli.

Barok i rokoko – tematyka obrazów to głównie religia, mitologia, alegoria, historia, portret, a także sceny rodzajowe i pejzaże. Malarze zaczęli stosować światłocień, skupili się na ruchu i dynamice. Płótna były bardzo duże, nierzadko zajmowały całą ścianę. Inne ważne cechy to teatralność, kontrakty barwne, skróty perspektywiczne. Przykłady: Panny dworskie Diego Velázquez, Lekcja anatomii doktora Tulpa Rebrandt.

Klasycyzm – to kolejne zwrócenie się ku antykowi, jego zasadom piękna, harmonii, kompozycji, a także tematyce mitologicznej. Dbano o zachowanie proporcji, realizmu, odwzorowanie piękna ludzkiego ciała. Kolory były stosowane oszczędnie, a płótno musiało być idealnie gładkie. Przykłady: Bernardo Belotto (Canaletto) – pejzaże Warszawy, Przysięga Horacjuszy Jacques-Louis David.

Impresjonizm – celem malarzy było utrwalenie na płótnie impresji, czyli ulotnych momentów, zaobserwowanych w danej chwili. Porzucono klasyczną tematykę – historię, religię, mitologię. Impresjonizm to głównie plener oraz fascynacja barwami i grą światła. Przykłady: Impresja, wschód słońca Claude Monet, Primaballerina Edgar Degas.

Malarstwo nowoczesne – wyrosło na podwalinach ekspresjonizmu, abstrakcjonizmu i surrealizmu. Ma nie tyle coś przedstawiać, ale przede wszystkim wzbudzać u odbiorcy emocje. Stąd sięganie po różnorodne techniki, bogata kolorystyka, mnogość faktur. Kolokwialnie mówiąc, „wszystkie chwyty są dozwolone”. To bardzo pojemna kategoria, trudno wskazać typowy przykład.

Licencja: Copyright - zastrzeżona
0 Ocena