To alkohol o głębokim smaku i aromacie, który ceniony jest przez koneserów z całego świata. Również w Polsce wiele osób delektuje się tym szlachetnym i wyjątkowym trunkiem.
Trochę o historii koniaku.
Koniak, podobnie jak olbrzymia większość luksusowych alkoholi, ma wielowiekową tradycję. Warto ją poznać, gdyż jest ona niezwykła. Według opowiadań zawdzięczamy go XVI wiecznemu rycerzowi o imieniu Jacques de la Croix-Maron. Według legend przekazywanych z pokolenia na pokolenie rycerzowi temu w koszmarze przyśnił się Szatan, który chciał ugotować jego duszę. Kiedy to nie powiodło się, Szatan zagroził, że ugotuje ją jeszcze raz. Wtedy Jacques obudził się zlany potem i w przekonaniu, że podwójna destylacja nada jego winu zupełnie nowy i inny charakter.
To tylko legenda. Z historycznych zapisków wiemy zaś, że podwójna destylacja koniaku zaczęła być stosowana w XVII wieku kiedy to wino z okolic Francji chciano transportować do innych krajów. Podwójna destylacja sprawiła, że uzyskało ono całkowicie nowy smak, który dziś jest jednym z najbardziej cenionych.
Rodzaje koniaku.
Koniak to trunek, który ma kilka rodzajów. Warto je poznać by wiedzieć, co oznaczają informacje na etykietach butelek.
Pierwszym z rodzajów koniaku jest V.S. (Very Special). Jest to trunek, który minimum dwa lata leżakował w beczce. V.S.O.P. (Very Superior Old Pale) to co najmniej 4 lata leżakowania a X.O. (Extra Old) to nie mniej niż 6 lat spędzonych w beczce.
Leżakowanie w beczkach z dębu francuskiego niewątpliwie wzbogaca smak i zapach koniaku, ale o jakości trunku decyduje przede wszystkim dobry i czysty destylat. Warto również dodać, że leżakowanie odbywa się od wieków w tych samych piwnicach, Są to miejsca niezwykłe: od wewnątrz i na zewnątrz pokryte są szaroczarnym nalotem grzybni, która żywi się oparami alkoholu.
W tak specyficznych warunkach, według niezmiennej receptury powstaje trunek, który należy uszanować i pić w odpowiedni sposób. Dlatego też amatorzy koniaku nigdy się nie spieszą. Delektując się każdym łykiem chłoną nie tylko jego smak ale i aromat. Trunek ten należy podawać w kieliszkach, które trzymamy za czaszę, aby ogrzać go w dłoniach i uwolnić pełnię walorów. Warto również delikatnie poruszyć kieliszkiem, by głębia aromatu dotarła do nas i zachwyciła swoimi walorami.
