Odpowiedź na pytanie czy chodzenie boso i bieganie boso jest zdrowe, jest jednoznaczna.  Stopy, żeby cieszyły się pełnym zdrowiem potrzebują powietrza. Chcą oddychać i chociaż raz na jakiś czas poczuć kontakt z ziemią.

Data dodania: 2013-10-24

Wyświetleń: 480

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 1

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

1 Ocena

Licencja: Creative Commons

Czy chodzenie boso i bieganie boso jest zdrowe?

Według medycyny Wschodu część energii życiowej człowiek pobiera właśnie z Ziemi, poprzez stopy. W Chinach uważa się, że kiedy jakaś część ciała źle funkcjonuje, osłabiona jest jej siła życiowa, nie może już krążyć w chorym organie, więc wraca do stopy. Na stopie znajduje się wrażliwy punkt, odpowiadający choremu narządowi, żeby przywrócić organizm do zdrowia wykonuje się masaż stóp zwany refleksologią.

Podobne działanie ma właśnie chodzenie boso, co również podkreślają lekarze konwencjonalni. Takie chodzenie na bosaka wzmacnia mięśnie i więzadła, koryguje płaskostopie, odpręża i zapobiega bólom pleców, poza tym świetnie relaksuje.

Profesor Lieberman twierdzi, że człowiek jest stworzony nie tylko do chodzenia boso, ale również  do biegania boso, a nowoczesne obuwie tylko mu szkodzi, ponieważ upośledza stopę, przesadnie ją amortyzując. Profesor uważa, że wiele kontuzji sportowców – biegaczy, spowodowanych jest obuwiem w jakim biegają. Jego uzasadnienie jest następujące: do roku 1972, zanim Nike wynalazł aktualny but biegowy, ludzie trenowali w butach z cienkimi podeszwami i... mieli silne stopy oraz mniej urazów kolan.

Badacze z University of the Witwatersrand z Johannesburga zbadali stopy Europejczykom i dwóm grupom etnicznym Afrykańczyków. Co się okazało? To, że jesteśmy strasznymi platfusami, a najzdrowsze nogi mają Zulusi.

Dlaczego tak się dzieje?

Przede wszystkim dlatego, że nowoczesne buty do biegania z jednej strony chronią stopę, z drugiej strony "rozleniwiają" ją, ponieważ nie pozwalają pracować maleńkim mięśniom. Stopa robi się mniej sprawna. Poza tym w obuwiu stopa nie ma bezpośredniego kontaktu z ziemią, nie czujemy podłoża i dlatego biegnąc najpierw dotykamy podłoża piętą. I to jest błąd, pomimo tego, że pięta jest najbardziej amortyzowana, uderzanie nią w podłoże szkodzi naszym kolanom i kostkom.

Natomiast, jeśli biegniemy na boso, automatycznie zaczynamy stawiać stopę bokiem lub uderzamy o podłoże śródstopiem, palce się rozcapierzają i wspomagają odbicie, a siły działające na stopę są równomiernie rozłożone. Dzięki takiemu bieganiu  mięśnie się wzmacniają, nie grozi nam płaskostopie, łydki są odciążone, poprawia się krążenie i kształtują mięśnie ud, a nasza postawa jest właściwa, kręgosłup się prostuje.

Jak powinno wyglądać właściwe bieganie boso?

Plecy wyprostowane. Jedno kolano wysuwamy do przodu i oczywiście przeciwległy łokieć. Biegniemy wolno, wyobrażając sobie, że przeskakujemy nad leżącą na ziemi przeszkodą. Im szybciej biegniemy, tym przeszkoda powinna być większa, czyli kolana uniesione wyżej.

Podczas biegu stawiamy nogi tak, żeby kostka nie wysuwała się przed kolano, dzięki temu nie opadniemy na pięty. Wyrzucając nogę do przodu powinniśmy wykorzystywać siłę bioder; mięśnie ud i łydek mają być zrelaksowane.

Lądujemy zawsze na śródstopiu, natomiast pięta powinna dotknąć ziemi zaraz po śródstopiu. Zobacz video

„Najlepsze obuwie – to brak obuwia”    Hipokrates

Licencja: Creative Commons
1 Ocena